tag:blogger.com,1999:blog-39973971528037288372024-03-08T19:45:09.806+02:00Μιλένα ΑποστολάκηΥποψήφια Βουλευτής Β' Αθήνας ΠΑΣΟΚΜιλένα Αποστολάκηhttp://www.blogger.com/profile/15205808891529515008noreply@blogger.comBlogger24125tag:blogger.com,1999:blog-3997397152803728837.post-76678877359542425552012-05-01T16:59:00.000+03:002012-05-01T16:59:18.711+03:00www.psifizomilena.gr<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Ο διαδικτυακός μας χώρος για τις εκλογές 2012<br />
<br />
<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="274" src="http://www.youtube.com/embed/6zXaF-0rLYc" width="480"></iframe><br />
<br />
<!--[if gte mso 9]><xml>
<o:DocumentProperties>
<o:Version>12.00</o:Version>
</o:DocumentProperties>
</xml><![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml>
<w:WordDocument>
<w:View>Normal</w:View>
<w:Zoom>0</w:Zoom>
<w:TrackMoves/>
<w:TrackFormatting/>
<w:PunctuationKerning/>
<w:ValidateAgainstSchemas/>
<w:SaveIfXMLInvalid>false</w:SaveIfXMLInvalid>
<w:IgnoreMixedContent>false</w:IgnoreMixedContent>
<w:AlwaysShowPlaceholderText>false</w:AlwaysShowPlaceholderText>
<w:DoNotPromoteQF/>
<w:LidThemeOther>EL</w:LidThemeOther>
<w:LidThemeAsian>X-NONE</w:LidThemeAsian>
<w:LidThemeComplexScript>X-NONE</w:LidThemeComplexScript>
<w:Compatibility>
<w:BreakWrappedTables/>
<w:SnapToGridInCell/>
<w:WrapTextWithPunct/>
<w:UseAsianBreakRules/>
<w:DontGrowAutofit/>
<w:SplitPgBreakAndParaMark/>
<w:DontVertAlignCellWithSp/>
<w:DontBreakConstrainedForcedTables/>
<w:DontVertAlignInTxbx/>
<w:Word11KerningPairs/>
<w:CachedColBalance/>
</w:Compatibility>
<w:BrowserLevel>MicrosoftInternetExplorer4</w:BrowserLevel>
<m:mathPr>
<m:mathFont m:val="Cambria Math"/>
<m:brkBin m:val="before"/>
<m:brkBinSub m:val="--"/>
<m:smallFrac m:val="off"/>
<m:dispDef/>
<m:lMargin m:val="0"/>
<m:rMargin m:val="0"/>
<m:defJc m:val="centerGroup"/>
<m:wrapIndent m:val="1440"/>
<m:intLim m:val="subSup"/>
<m:naryLim m:val="undOvr"/>
</m:mathPr></w:WordDocument>
</xml><![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml>
<w:LatentStyles DefLockedState="false" DefUnhideWhenUsed="true"
DefSemiHidden="true" DefQFormat="false" DefPriority="99"
LatentStyleCount="267">
<w:LsdException Locked="false" Priority="0" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Normal"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="heading 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 7"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 8"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 9"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 7"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 8"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 9"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="35" QFormat="true" Name="caption"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="10" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Title"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="1" Name="Default Paragraph Font"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="11" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Subtitle"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="22" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Strong"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="20" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="59" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Table Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Placeholder Text"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="1" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="No Spacing"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Revision"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="34" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="List Paragraph"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="29" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Quote"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="30" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Intense Quote"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="19" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Subtle Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="21" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Intense Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="31" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Subtle Reference"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="32" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Intense Reference"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="33" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Book Title"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="37" Name="Bibliography"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" QFormat="true" Name="TOC Heading"/>
</w:LatentStyles>
</xml><![endif]--><!--[if gte mso 10]>
<style>
/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:"Κανονικός πίνακας";
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-priority:99;
mso-style-qformat:yes;
mso-style-parent:"";
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin:0cm;
mso-para-margin-bottom:.0001pt;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:11.0pt;
font-family:"Calibri","sans-serif";
mso-ascii-font-family:Calibri;
mso-ascii-theme-font:minor-latin;
mso-fareast-font-family:"Times New Roman";
mso-fareast-theme-font:minor-fareast;
mso-hansi-font-family:Calibri;
mso-hansi-theme-font:minor-latin;
mso-bidi-font-family:"Times New Roman";
mso-bidi-theme-font:minor-bidi;}
</style>
<![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml>
<o:shapedefaults v:ext="edit" spidmax="1026"/>
</xml><![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml>
<o:shapelayout v:ext="edit">
<o:idmap v:ext="edit" data="1"/>
</o:shapelayout></xml><![endif]-->
<br />
<div class="MsoListParagraphCxSpFirst" style="margin-left: 0cm; mso-add-space: auto;">
<br /></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpFirst" style="margin-left: 0cm;">
"Οι<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>πολιτικοί σας έχουν απογοητεύσει, η πολιτική
μας<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>έχει απογοητεύσει. Όλοι θα θέλαμε τα
πράγματα να είναι πολύ διαφορετικά. </div>
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="margin-left: 0cm; mso-add-space: auto;">
</div>
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="margin-left: 0cm;">
<br /></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="margin-left: 0cm;">
Στις
εκλογές έχετε την επιλογή να αδιαφορήσετε. Όλοι μας μπορούμε να<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>απέχουμε. Είναι λύση όμως αυτό;<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Μας βοηθά σε κάτι;<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Δίνει μια απάντηση στα τόσα προβλήματα; Η
λύση μπορεί να έρθει μόνο αν όλοι δηλώσουμε παρών, αν φωνάξουμε ότι είμαστε εδώ
και συμμετέχουμε στις εξελίξεις. </div>
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="margin-left: 0cm; mso-add-space: auto;">
Είμαι
εδώ με το ΠΑΣΟΚ για να σας ακούσω. Για να αλλάξουμε όσα πρέπει να αλλάξουν και
να συνδιαμορφώσουμε μια κοινωνία με ειλικρίνεια και υπευθυνότητα.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpLast" style="margin-left: 0cm; mso-add-space: auto;">
<br /></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpLast" style="margin-left: 0cm;">
Για
αυτό και μέσα από το <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">psifizomilena</span>.<span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">gr</span>, ζητάω την εμπιστοσύνη
σας, για να συνεχίσω να μάχομαι μέσα από την Βουλή των Ελλήνων ώστε η Ελλάδα να
ανακτήσει την αυτοδυναμία της και να σταθεί ξανά στα δικά της πόδια". </div>
</div>Μιλένα Αποστολάκηhttp://www.blogger.com/profile/15205808891529515008noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3997397152803728837.post-37860724418046621312012-04-23T11:02:00.000+03:002012-04-29T21:44:38.019+03:00Εφιάλτης η ενδεχόμενη είσοδος νοσταλγών του ναζισμού στη Βουλή<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
<b>Συνέντευξη Μιλένας Αποστολάκη στο NEWS 247 </b><br />
23 Απριλίου 2012<br />
<br />
<b>Εκφράζει σήμερα ο πολιτικός κόσμος την κοινωνία;</b><br />
<br />
Όλοι ξέρουμε ότι σήμερα στην χώρα τίποτα δεν είναι όπως χθες, ότι έχουν ανατραπεί κατακτήσεις δεκαετιών και έχουν αλλάξει οι ζωές και η καθημερινότητα εκατομμυρίων συμπολιτών μας. Η σχέση εμπιστοσύνης μεταξύ πολιτών και ΠΑΣΟΚ έχει διαρραγεί. Το ΠΑΣΟΚ στο νέο ξεκίνημά που έκανε ανέλαβε τις ευθύνες που του αναλογούν και έκανε μια γενναία αυτοκριτική για τις αστοχίες, τις καθυστερήσεις και τις παλινωδίες στη διαχείριση της κρίσης. Η σημερινή ηγεσία της ΝΔ δεν έχει πει λέξη για την καταστροφική πενταετία του κ. Καραμανλή και για τις ευθύνες της στον εκτροχιασμό του ελλείμματος αλλά ούτε τα μικρότερα κόμματα έχουν αναγνωρίσει το μερίδιο ευθύνης που τους αναλογεί λόγω της δημαγωγικής προσέγγισης που επέδειξαν στα προβλήματα όλα αυτά τα χρόνια. Αν θέλουμε να βγει η χώρα από αυτή τη μεγάλη περιπέτεια είναι αναγκαίο να αποκατασταθεί η σχέση εμπιστοσύνης των πολιτών με την πολιτική. Είναι αναγκαίο να μας ξανακούσουν οι πολίτες, να επικοινωνήσουμε ξανά μαζί τους και αυτό θα το πετύχουμε αν απευθυνθούμε σε αυτούς με τη γλώσσα της αλήθειας.<br />
<br />
<b>Βλέπουμε ότι και στις δημοσκοπήσεις παρατηρείται πολυκερματισμός και τα δύο μεγάλα κόμματα έχουν σοβαρές απώλειες. Αν τελικά τα αντιμνημονιακά κόμματα εξασφαλίσουν μεγαλύτερο ποσοστό από τα δύο μεγάλα, ποιο θεωρείτε ότι θα είναι το μήνυμα;</b><br />
<br />
Ο διχασμός της κοινωνίας και της ψήφου της σε μνημονιακή και αντιμνημονιακή είναι επικίνδυνος και σίγουρα δεν συμβάλλει στην επίλυση της κρίσης που αντιμετωπίζουμε. Δεν πιστεύω ότι υπάρχει κανείς που να μην αναγνωρίζει ότι το μνημόνιο επιδείνωσε τη ζωή των Ελλήνων με οριζόντια μέτρα και σκληρές περικοπές, όπως δεν μπορεί κανείς να διαφωνήσει με το γεγονός ότι ορισμένες προβλέψεις, όπως για παράδειγμα η αναγκαιότητα οργάνωσης ενός αξιόπιστου και σοβαρού ευρωπαϊκού κράτους, ο εξορθολογισμός των δημοσίων δαπανών, το άνοιγμα των κλειστών επαγγελμάτων, έπρεπε να είχαν υλοποιηθεί στη χώρα μας εδώ και πολλά χρόνια. Οι επικείμενες εκλογές είναι οι κρισιμότερες της μεταπολιτευτικής περιόδου. Είναι ζωτικής σημασίας για την επιβίωση της χώρας οι πολίτες να μην ψηφίσουν με γνώμονα την οργή και το θυμό αλλά να πάρουν την κρίσιμη απόφαση για την κατεύθυνση που θέλουν να πάρει η χώρα με νηφαλιότητα και ψυχραιμία. Πρέπει όλοι να συνειδητοποιήσουμε ότι στις 6 Μαΐου δεν κρίνεται μόνο ποιος πολιτικός σχηματισμός θα αναλάβει τα ηνία της χώρας αλλά αν η χώρα θα παραμείνει σε ευρωπαϊκή τροχιά ή θα ακολουθήσει μια άλλη πορεία με χαοτικό προορισμό.<br />
<br />
<b>Πιστεύετε ότι αν κανένα κόμμα δεν εξασφαλίσει την αυτοδυναμία που είναι και το πιο πιθανό σενάριο, υπάρχουν δυνατότητες συμμαχιών και συγκυβέρνησης;</b><br />
<br />
Στις εκλογές ο λαός αποφασίζει το είδος της κυβέρνησης που επιθυμεί να τον κυβερνήσει. Η χώρα αναμφίβολα χρειάζεται ευρείες κοινωνικές συναινέσεις που μπορούν να προκύψουν από συμμαχίες και συνεργασίες μεταξύ των κομμάτων. Γι’ αυτό και η τυφλή εμμονή του κ. Σαμαρά για αυτοδυναμία και η απειλή του για αλλεπάλληλες εκλογές είναι ανεύθυνη και δεν συνάδει με τη δραματική κατάσταση που βρίσκεται η χώρα. Είναι ώρα ευθύνης και για την αριστερά που πιστεύει στον ευρωπαϊκό προσανατολισμό της χώρας να επιλέξει το δρόμο των ευθυνών και όχι τις ανέξοδες καταγγελίες.<br />
<br />
<b>Μπορεί να επαναδιαπραγματευτούμε το μνημόνιο; Αν δεν τηρήσει η Ελλάδα τα συμφωνηθέντα κινδυνεύουμε με έξοδο από το ευρώ; Θα είναι διαχειρίσιμη μια τέτοια πολιτική επιλογή;</b><br />
<br />
Η δανειακή σύμβαση αποτελεί μέρος μιας ευρύτερης συμφωνίας με τους εταίρους μας που περιλαμβάνει την απομείωση του ελληνικού χρέους (PSI) και την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών. Αυτό που προέχει για το αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα είναι να τηρήσει η χώρα τις δεσμεύσεις της για να ανακτήσει την αξιοπιστία της και τη διαπραγματευτική της δύναμη. Το ΠΑΣΟΚ παρουσίασε ένα συγκεκριμένο σχέδιο για να καταστεί ηπιότερο το πρόγραμμα προσαρμογής. Θεωρούμε ότι πρέπει να ζητηθεί και μπορεί να επιτευχθεί η επέκταση του προγράμματος προσαρμογής μέχρι το τέλος του 2015 αντί για το τέλος του 2014 ώστε η κατανομή του στόχου να γίνει σε τρία αντί για δύο χρόνια. Επίσης, πρέπει να αξιοποιηθεί το κέρδος από τη μεγαλύτερη απ’ ότι αναμενόταν επιτυχία του PSI και να περιοριστούν οι ανάγκες ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών. Οφείλουμε τέλος, να συγκροτήσουμε με τους γάλλους σοσιαλιστές ένα αρραγές πολιτικό μέτωπο με τις χώρες του ευρωπαϊκού νότου με στόχο την επίτευξη κοινών αναπτυξιακών πολιτικών για την αντιμετώπιση της κρίσης αλλά και για την ανατροπή του σημερινού κυρίαρχου γερμανικού δόγματος που οδηγεί την ευρωζώνη σε αδιέξοδο. Αν αποτύχει η Ελλάδα κανείς δεν μπορεί να εγγυηθεί την πορεία που θα ακολουθήσει η χώρα ούτε πού θα καταλήξει.<br />
<br />
<b>Μπορεί η κοινωνία στην παρούσα φάση και με δεδομένη την υψηλή ανεργία να αντέξει άλλες μειώσεις σε μισθούς και συντάξεις; Δεν σας ανησυχεί το ενδεχόμενο κοινωνικής έκρηξης;</b><br />
<br />
Οι αντοχές της κοινωνίας έχουν εξαντληθεί και η οικονομία, μετά την πέμπτη συνεχόμενη χρονιά ύφεσης, βρίσκεται σε οριακό σημείο. Τον Ιανουάριο του 2012 η ανεργία έφτασε στο εφιαλτικό ποσοστό του 21,8%. Υπό τις περιστάσεις αυτές είναι προφανές ότι η επιβολή επιπρόσθετων οριζόντιων μέτρων θα δημιουργήσει ασφυκτικές συνθήκες για την κοινωνία και την οικονομία και γι’ αυτό πρέπει να καταβληθεί κάθε προσπάθεια ώστε να αποκλειστεί το ενδεχόμενο αυτό. Το ΠΑΣΟΚ παρουσίασε την πρότασή του για ένα ολοκληρωμένο δίκτυο κοινωνικής προστασίας με βασικούς άξονες την αύξηση κατά 400 εκ. ευρώ των πόρων των προγραμμάτων του ΕΣΠΑ για την ανεργία των νέων, την ενίσχυση των δομών κοινωνικής στήριξης και φροντίδας με το νέο «Βοήθεια στο σπίτι» και άλλα αντίστοιχα προγράμματα και με την επέκταση των ρυθμίσεων για τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά και φυσικά πρόσωπα σε ατομικές επιχειρήσεις. Έχουμε δεσμευτεί ότι δεν θα θιγούν χαμηλόμισθοι και χαμηλοσυνταξιούχοι και ότι δεν θα γίνουν οριζόντιες περικοπές μισθών και συντάξεων. Είναι όμως απαραίτητο να μην χαθεί χρόνος κατά την προεκλογική περίοδο αλλά και να προχωρήσουν με αποφασιστικότητα οι διαρθρωτικές αλλαγές ώστε να επιτευχθούν οι στόχοι. Αν δεν υλοποιηθούν και πάλι οι δεσμεύσεις που έχουν αναληφθεί και εξαιτίας του γεγονότος αυτού απαιτηθεί τελικά να ληφθούν νέα μέτρα, θα χαθεί κάθε έρεισμα στην κοινωνία ανεξαρτήτως αν υπάρξει νωπή λαϊκή εντολή, θα πάνε χαμένοι οι κόποι και οι θυσίες της τελευταίας διετίας και η χώρα θα κινδυνεύσει με καταστροφή. <br />
<br />
<b>Το ΠΑΣΟΚ το 2009 ξεκίνησε ουσιαστικά με μεγάλη αποδοχή στην κοινωνία . Τι έφταιξε και δεν μπόρεσε να κυβερνήσει;</b><br />
<br />
Η νίκη του ΠΑΣΟΚ στις εκλογές του 2009 ήταν για ένα μεγάλο κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας μια ελπιδοφόρα εξέλιξη. Οι πολίτες περίμεναν από την προοδευτική παράταξη να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά την κρίση χρέους και να προχωρήσει τις μεγάλες μεταρρυθμίσεις που είχε ανάγκη η κοινωνία και η οικονομία. Σήμερα έχουμε ξεχάσει την καταστροφή που είχε προκληθεί κατά την πενταετή διακυβέρνηση της ΝΔ, η οποία μέχρι την ύστατη στιγμή και παρά το γεγονός ότι γνώριζε ότι το έλλειμμα είχε εκτροχιαστεί, συνέχιζε τις αλόγιστες σπατάλες στις δημόσιες δαπάνες, διακηρύττοντας ότι η χώρα είναι θωρακισμένη απέναντι στη διεθνή κρίση. Θυμίζω ότι η ΝΔ παρέλαβε τις πρωτογενείς δαπάνες του δημοσίου στα 68 δισ. το 2004 και τις έφτασε στα 112 δισ. το 2009. Είναι γεγονός ότι από το ΠΑΣΟΚ καλλιεργήθηκαν υπερβολικά φιλόδοξες προσδοκίες λόγω εσφαλμένων εκτιμήσεων και δημαγωγικών συνθημάτων και ότι υπήρξαν αστοχίες, καθυστερήσεις και αμφιθυμίες στη διαχείριση της κρίσης και στην προώθηση των αναγκαίων μεταρρυθμίσεων. Πρέπει όμως να γίνει αντιληπτό ότι το ΠΑΣΟΚ δεν κλήθηκε να αντιμετωπίσει μια σοβαρή οικονομική κρίση αλλά να διαχειριστεί την κατάρρευση του μοντέλου ανάπτυξης που οικοδομήθηκε σταδιακά κατά την μεταπολιτευτική περίοδο και κατά κύριο λόγο στηρίχτηκε σε μια ευμάρεια που δεν ήταν αυτοχρηματοδοτούμενη.<br />
<br />
<b>Τι άλλαξε με την εκλογή του Ευάγγελου Βενιζέλου στο ΠΑΣΟΚ. Άλλωστε και ο νέος αρχηγός ήταν υπουργός της κυβέρνησης Παπανδρέου και του αναλογεί μερίδιο ευθύνες για τα όποια λάθη και παραλείψεις.</b><br />
<br />
Η απόφαση του ΠΑΣΟΚ να κάνει μια νέα αρχή σηματοδοτήθηκε από μια γενναία και ειλικρινή αυτοκριτική. Σε αντίθεση με τον Αντώνη Σαμαρά που δεν επέδειξε καμία διάθεση αυτοκριτικής για τα λάθη και τις ευθύνες της ΝΔ κατά την πενταετή διακυβέρνηση της χώρας ακολουθώντας την παλαιοκομματική πεπατημένη, ο νέος αρχηγός του ΠΑΣΟΚ επέλεξε στο πρώτο μήνυμα του να απευθύνει ένα ειλικρινές «συγγνώμη» και ένα «ευχαριστώ» προς τους έλληνες πολίτες και να αναλάβει την ευθύνη για όσα έγιναν στο παρελθόν από την πλευρά του ΠΑΣΟΚ. Σήκωσε στους ώμους του με επιτυχία το βαρύ φορτίο της ολοκλήρωσης του PSI, ανέταξε το διαπραγματευτικό κύρος της χώρας και διαθέτει ηγετικό απόθεμα, το οποίο έχει ανάγκη η χώρα.<br />
<br />
<b>Πως σχολιάζετε τα γκάλοπ που εμφανίζουν τη Χρυσή Αυγή εντός κοινοβουλίου;</b><br />
<br />
Η ενδεχόμενη είσοδος νοσταλγών του φασισμού και του ναζισμού στο Ελληνικό Κοινοβούλιο αποτελεί μια εφιαλτική προοπτική. Η άνοδος της ακροδεξιάς οφείλεται κατά κύριο λόγο στο μεταναστευτικό πρόβλημα το οποίο σταδιακά διογκώθηκε και μετά την κρίση προσέλαβε ανεξέλεγκτες διαστάσεις. Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι η αντιμετώπιση του μεταναστευτικού προβλήματος είναι αντίστοιχης σοβαρότητας για τη χώρα με την αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης. Το πρόβλημα μπορεί να λυθεί αξιόπιστα και αποτελεσματικά μόνο με την ανάληψη πρωτοβουλιών από την Ε.Ε. που θα οδηγήσουν στην ανατροπή των προβλέψεων του Κανονισμού «Δουβλίνο ΙΙ» που οδηγεί στην αναγκαστική παραμονή χιλιάδων παράνομων μεταναστών στη χώρα μας. Απαιτείται μια νέα συμφωνία για να μπορέσει η χώρα να απαλλαγεί από το πρόβλημα της παράνομης μετανάστευσης.<br />
<br />
<b>Πολιτική και γυναίκα. Είναι πιο δύσκολο να συνδυάσετε αυτές τις δύο ιδιότητες σε σχέση με τους άντρες συναδέλφους σας;</b><br />
<br />
Με οργάνωση, πειθαρχία και σωστό προγραμματισμό μπορεί κανείς να συνδυάσει αποτελεσματικά τις δύο αυτές ιδιότητες. Είναι αλήθεια ότι οι γυναίκες εκκινούν από διαφορετική, δηλαδή δυσκολότερη αφετηρία στον πολιτικό στίβο, όμως η όλο και μεγαλύτερη συμμετοχή των γυναικών στην πολιτική συμβάλλει στην εγκατάλειψη στερεοτύπων και προκαταλήψεων για το ρόλο των φύλων και βοηθάει στην παγίωση της αντίληψης ότι η παρουσία των γυναικών στα κέντρα λήψης των αποφάσεων είναι αναγκαία και απαραίτητη.</div>Μιλένα Αποστολάκηhttp://www.blogger.com/profile/15205808891529515008noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3997397152803728837.post-5321225919792610772012-02-22T17:36:00.005+02:002012-02-22T17:47:53.324+02:00Επιστολή Μιλένας Αποστολάκη προς τον Πρόεδρο της Βουλής των Ελλήνων<p class="MsoNormal" style="font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: normal; line-height: normal; font-family: Georgia, serif; font-size: 100%; text-align: justify; "><span style="font-size:14.0pt;font-family:"Times New Roman","serif"; mso-fareast-font-family:"Times New Roman";mso-fareast-language:EL"><o:p> </o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: normal; font-family: Georgia, serif; line-height: normal; font-size: 100%; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: justify; "><span></span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; "></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; "><span style="font-family: Georgia, serif; font-size: 100%; ">Αθήνα, 22 Φεβρουαρίου 2012</span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; "><span style="font-family: Georgia, serif; font-size: 100%; "><br /></span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; "><span style="font-family: Georgia, serif; font-size: 100%; ">Κύριε Πρόεδρε,</span></p><p class="MsoNormal" style="font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: normal; font-family: Georgia, serif; font-size: 100%; line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt; "><span>Κατά τη διάρκεια της χθεσινής συνεδρίασης της Ειδικής Μόνιμης Επιτροπής Θεσμών και Διαφάνειας ο Πρόεδρος της Επιτροπής για την Καταπολέμηση της Νομιμοποίησης Εσόδων από Εγκληματικές Δραστηριότητες, κ. Π. Νικολούδης ενημέρωσε τα μέλη ότι από τους ελέγχους που διεξήγαγε η Επιτροπή διαπιστώθηκε ότι ένας ή μία βουλευτής απέσυρε νομίμως από τη χώρα το διάστημα πριν από την ψήφιση του Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου Δημοσιονομικής Στρατηγικής, 1.000.000 ευρώ.</span></p><p class="MsoNormal" style="font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: normal; font-family: Georgia, serif; font-size: 100%; line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt; "><span>Ο ή η βουλευτής δεν κατονομάστηκε όπως δεν είχαν κατονομαστεί τον προηγούμενο Δεκέμβριο οι έντεκα βουλευτές για τους οποίους είχαν προκύψει ευρήματα κατά την εξέταση των δηλώσεων «πόθεν έσχες» για το 2009.</span></p><p class="MsoNormal" style="font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: normal; font-family: Georgia, serif; font-size: 100%; line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt; "><span>Η πρακτική της απόκρυψης των ονομάτων βουλευτών για ζητήματα που αφορούν στην περιουσιακή τους κατάσταση ανεξαρτήτως της νομιμότητας ή μη, δεν υπηρετεί τη διαφάνεια που σήμερα αποτελεί καταγεγραμμένο αίτημα της ελληνικής κοινωνίας. Αντιθέτως, τροφοδοτεί μια άκρατη ονοματολογία που διασύρει και ενοχοποιεί συλλήβδην το σύνολο του πολιτικού κόσμου, συμβάλλοντας στην καταρράκωση της ήδη σοβαρά τρωθείσας αξιοπιστίας του ελληνικού πολιτικού συστήματος.</span></p><p class="MsoNormal" style="font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: normal; font-family: Georgia, serif; font-size: 100%; line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt; "><span>Το οικονομικό και δημοσιονομικό πρόβλημα που αντιμετωπίζει η χώρα μας είναι δυστυχώς ιστορικής κρισιμότητας. Αντίστοιχο όμως δυστυχώς είναι και το πρόβλημα δημοκρατίας που συμπαρασύρει τη λειτουργία και την αξιοπιστία όλων των θεσμών της πατρίδας μας.</span></p><p class="MsoNormal" style="font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: normal; font-family: Georgia, serif; font-size: 100%; line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt; "><span>Η έξοδος της χώρας από την κρίση προϋποθέτει αξιόπιστες πολιτικές ηγεσίες και αξιόπιστα πολιτικά πρόσωπα τα οποία θα υπηρετήσουν με συνέπεια ένα αναγκαίο εθνικό σχέδιο που θα ξαναδώσει στη χώρα υπόσταση, κύρος και προοπτική.</span></p><p class="MsoNormal" style="font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: normal; font-family: Georgia, serif; font-size: 100%; line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt; "><span>Η διάχυση μιας αόρατης συλλογικής ευθύνης και η επικράτηση της ισοπεδωτικής αντίληψης «είναι όλοι ίδιοι» βυθίζει τη χώρα στο τέλμα, διασύρει τους θεσμούς και εν τέλει υπονομεύει τη δημοκρατία.</span></p><p class="MsoNormal" style="font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: normal; font-family: Georgia, serif; font-size: 100%; line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt; "><span>Είμαι βέβαιη ότι συμμεριζόμενος την ανάγκη υπεράσπισης της λειτουργίας του πολιτεύματος θα ζητήσετε από τον κ. Νικολούδη να δημοσιοποιήσει άμεσα το ονοματεπώνυμο του βουλευτή. Τόσο ο Πρόεδρος της Επιτροπής για την Καταπολέμηση της Νομιμοποίησης Εσόδων από Εγκληματικές Δραστηριότητες όσο και οποιοδήποτε άλλο αρμόδιο πρόσωπο ή όργανο έχουν στοιχεία που αφορούν βουλευτές οφείλουν να δώσουν ονοματεπώνυμα τερματίζοντας άμεσα την αναφορά σε απρόσωπους βουλευτές.</span></p><p class="MsoNormal" style="font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: normal; font-family: Georgia, serif; font-size: 100%; line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt; "><span>Με τον τρόπο αυτό είναι βέβαιο ότι θα συμβάλλετε καθοριστικά στην απόκρουση της ισοπεδωτικής απαξίωσης της πολιτικής και των πολιτικών από την οποία γνωρίζετε ότι η κοινωνία και η χώρα δεν ωφελούνται.</span></p><p class="MsoNormal" style="font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: normal; font-family: Georgia, serif; font-size: 100%; line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt; ">Με τιμή,</p><p class="MsoNormal" style="font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: normal; font-family: Georgia, serif; font-size: 100%; line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt; "><span>Μιλένα Αποστολάκη</span></p><p style="font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: normal; font-family: Georgia, serif; line-height: normal; font-size: 100%; "></p>Μιλένα Αποστολάκηhttp://www.blogger.com/profile/15205808891529515008noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3997397152803728837.post-70143961162105353212012-02-10T15:14:00.005+02:002012-02-10T15:19:00.209+02:00Γιατί θα καταψηφίσω τη νέα δανειακή σύμβαση<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: justify; "><span ></span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; "><span >Έχοντας διαβάσει, όπως είχα χρέος, το μνημόνιο όπως επίσης και τις ρυθμίσεις του Μεσοπρόθεσμου Προγράμματος Δημοσιονομικής Προσαρμογής, συνέβαλα με την ψήφο μου στην υιοθέτηση μιας σειράς πρωτόγνωρα σκληρών και ταυτόχρονα άδικων μέτρων με οριζόντιο τις περισσότερες φορές χαρακτήρα.</span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; "><span >Η θετική μου ψήφος υπαγορεύτηκε από την πίστη ότι η εφαρμογή των συμφωνημένων, παρά τις αστοχίες και αδικίες που περιείχοντο στις απαιτήσεις των δανειστών, θα έσωζε άμεσα και οριστικά τη χώρα από τον κίνδυνο της χρεωκοπίας και της εξόδου από το ευρώ και ταυτόχρονα θα επέτρεπε την ανάληψη αναπτυξιακών πρωτοβουλιών ως αντίδοτου στην κλιμακούμενη ύφεση και ανεργία.</span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; "><span >Οι ασυγχώρητες καθυστερήσεις όπως για παράδειγμα στον τομέα της συγχώνευσης ζημιογόνων οργανισμών καθώς και οι μοιραίες αστοχίες, όπως για παράδειγμα στο ζήτημα της εργασιακής εφεδρείας σε συνδυασμό με σειρά λανθασμένων εκτιμήσεων της Τρόικας, οδήγησαν σε αλλεπάλληλες αποκλίσεις από τα συμφωνηθέντα χρονοδιαγράμματα και τις ανειλημμένες υποχρεώσεις. Ως παρεπόμενο αποτέλεσμα αυτών ακολούθησε μια σειρά από νέα οριζόντια φορολογικά μέτρα, τη στιγμή που όλοι γνωρίζαμε ότι η φοροδοτική ικανότητα μισθωτών και συνταξιούχων είχε από καιρό εξαντληθεί και ότι η ύφεση βάθαινε επικίνδυνα.</span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; "><span >Μετά από αυτόν τον διετή πλέον φαύλο υφεσιακό κύκλο αλλά και την εκτίμηση που κάνει η ίδια η νέα δανειακή σύμβαση ότι λόγω των συμφωνηθέντων μέτρων και της επιδείνωσης του διεθνούς περιβάλλοντος θα σημειωθεί περαιτέρω συρρίκνωση της οικονομίας κατά 4-5% στη διετία 2012-2013, οι νέες απαιτήσεις των δανειστών προκειμένου να υπογραφεί η νέα σύμβαση και να εκταμιευθεί η επόμενη δόση, συνιστούν μια αδιέξοδη επανάληψη ενός σχεδίου εξόντωσης των αντοχών της ελληνικής κοινωνίας αλλά ταυτόχρονα και μια συνταγή διάλυσης της χειμαζόμενης οικονομίας μας, τη στιγμή που για μια ακόμη φορά απουσιάζει παντελώς η λήψη αναπτυξιακών μέτρων.</span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; "><span >Η ψήφιση της νέας δανειακής σύμβασης δεν βάζει τέλος στο σενάριο χρεωκοπίας της χώρας. Διασφαλίζει προσωρινά μόνο την εξυπηρέτηση του εξωτερικού χρέους καθιστώντας την ίδια στιγμή βέβαιη τη λήψη νέων επώδυνων μέτρων στο αμέσως προσεχές διάστημα. Εξάλλου, τόσο στη συνοδευτική επιστολή όσο και στο κύριο κείμενο της σύμβασης υπάρχει ρητή δέσμευση για την υιοθέτηση νέων διορθωτικών μέτρων μεταξύ των οποίων συμπεριλαμβάνονται και στοχευμένες μειώσεις στους μισθούς του δημοσίου, στην περίπτωση που δεν επιτευχθούν οι στόχοι.</span></p><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; "><span >Είναι ανυπόστατο πλέον το επιχείρημα ότι η ψήφισή της αποτρέπει τη χρεωκοπία της χώρας και για όλους αυτούς τους λόγους θα την καταψηφίσω στην επικείμενη ψηφοφορία στην Ολομέλεια της Βουλής.</span></p><p></p>Μιλένα Αποστολάκηhttp://www.blogger.com/profile/15205808891529515008noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3997397152803728837.post-42033247163912332232012-02-03T17:03:00.011+02:002012-02-03T17:34:51.924+02:00Σχετικά με τη δήλωση Μάριο Μόντι για τη μόνιμη εργασία<p class="MsoNormal" style="text-align:justify"><span style="line-height: 115%; ">Δεν ξέρω πόσο μονότονη και ανιαρή βρίσκει ο Ιταλός Πρωθυπουργός και ισόβιος Γερουσιαστής Μάριο Μόντι την μόνιμη εργασία. Είναι βέβαιο όμως ότι οι νέοι στην Ιταλία, όπου τα ποσοστά ανεργίας στις ηλικίες από 15 έως 24 ετών φτάνουν στο 31%, έχουν ριζικά διαφορετική γνώμη την οποία σχημάτισαν μέσα σε εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες αναζήτησης εργασίας που προφανώς ο κ. Μόντι δεν αντιμετώπισε ποτέ στην ζωή του. Απόλυτα κατανοητή και δικαιολογημένη λοιπόν η οργισμένη αντίδραση που προκάλεσε η δήλωση αυτή σε χιλιάδες νέους, οι οποίοι μέσω του Διαδικτύου καλούσαν τον Ιταλό Πρωθυπουργό να τους απαντήσει αν αντιλαμβάνεται τη διαρκή αλλαγή εργασίας «με κακοπληρωμένες θέσεις και με τριμηνιαίες συμβάσεις μέχρι τα πενήντα τους χρόνια».<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align:justify"><span style="line-height: 115%; ">Η δήλωση του Μάριο Μόντι δεν αποτελεί λεκτικό ολίσθημα αλλά αντανακλά τις πεποιθήσεις του με τρόπο βεβαίως που προσβάλει τον αγώνα που δίνουν καθημερινά χιλιάδες νέοι για να εξασφαλίσουν ή να διατηρήσουν μια θέση εργασίας και να αποφύγουν τη μετανάστευση. Όλα αυτά μάλιστα σε συνθήκες απόλυτης αβεβαιότητας και συνεχούς υποβάθμισης μισθών και εργασιακών σχέσεων.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align:justify"><span style="line-height: 115%; ">Πέρα από την προσβολή αυτή, η δήλωση του κ. Μόντι έχει μια εξαιρετικά ανησυχητική διάσταση. Αναδεικνύει τη φιλοσοφία με την οποία αρκετοί προσεγγίζουν τη συζήτηση για τις μεταρρύθμισεις στην αγορά εργασία και τις υπόλοιπες διαρθρωτικές αλλαγές, που απαιτούνται, ώστε να αναταχθούν οι ευρωπαϊκές οικονομίες και να επιστρέψουν σε τροχιά ανάπτυξης. Όλα αυτά, όταν η ελληνική εμπειρία και πραγματικότητα έχει αποδείξει με τον πλέον τραγικό τρόπο ότι η εμμονή σε συνταγές λιτότητας που έχουν στο επίκεντρό τους τους μισθούς και την ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων, όχι μόνο δεν κατάφεραν να αποφέρουν τα προσδοκώμενα αποτελέσματα σε επίπεδο ανταγωνιστικότητας και ανεργίας αλλά αντίθετα οδήγησαν σε μεγαλύτερη ύφεση και ανεργία. <o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align:justify"><span style="line-height: 115%; "><span>Τόσο στην Ιταλία όσο και στην Ελλάδα η πρωτόγνωρη κρίση που έπληξε τις δύο χώρες δημιούργησε ένα σοβαρό ρήγμα εμπιστοσύνης μεταξύ πολιτών και πολιτικών και οδήγησε στην πεποίθηση ότι οι τεχνοκράτες μπορούν να πετύχουν εκεί που απέτυχαν οι εκλεγμένοι. Συμπεριφορές όπως αυτή του κ. Μόντι ανατρέπουν με ηχηρό τρόπο αυτήν την αντίληψη και επιβεβαιώνουν για άλλη μια φορά ότι σε περιόδους κρίσης μόνο η πολιτική μπορεί να δώσει απαντήσεις. <o:p></o:p></span></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align:justify"><span style="font-size:12.0pt; line-height:115%"><o:p> </o:p></span></p>Μιλένα Αποστολάκηhttp://www.blogger.com/profile/15205808891529515008noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3997397152803728837.post-52465559597726851552011-12-07T20:17:00.003+02:002011-12-07T20:18:13.262+02:00Σχέδια επί χάρτου<div style="text-align: justify;">Tο 2012 εκτιμάται ότι η ελληνική οικονομία θα βρίσκεται σε ύφεση για πέμπτη συνεχή χρονιά και ότι η ανεργία θα φτάσει το εφιαλτικό ποσοστό του 17,1%. Μέσα σε αυτό στο ζοφερό περιβάλλον, η ανακοίνωση εχθές στη Βουλή του Υπουργού Περιβάλλοντος και της ηγεσίας του Ταμείου Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας και της Ελληνικόν Α.Ε. ότι ξεκινά αύριο η πρώτη φάση της προκήρυξης του μεγάλου αναπτυξιακού έργου για την αξιοποίηση του «Ελληνικού» κόστους 5 δις ευρώ το οποίο αναμένεται να τονώσει σημαντικά την αγορά εργασίας σε βάθος χρόνου, αποτελεί μια θετική είδηση για την ανάταξη της οικονομίας και την αναβάθμιση του αττικού αστικού ιστού, αρκεί βεβαίως να μην έχει την τύχη των προηγούμενων προσπαθειών.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Δυστυχώς όμως δεν ισχύει το ίδιο για μια δεύτερη είδηση που βγήκε από τη χθεσινή συζήτηση. Αναφέρομαι στη αποκάλυψη του Υπουργού Περιβάλλοντος ότι ο διεθνούς φήμης Ισπανός αρχιτέκτονας-πολεοδόμος Χοσέ Αθεμπίγιο αμείφθηκε για την εκπόνηση της μελέτης του για το «Ελληνικό» με το ποσό των 180.000 ευρώ, παρά το γεγονός ότι είχε επισήμως ανακοινωθεί ότι θα προσέφερε τις καλές του υπηρεσίες αμισθί.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Αδυνατώ να κατανοήσω τη σκοπιμότητα της παραπληροφόρησης που επιχειρήθηκε γύρω από το θέμα αυτό διότι θεωρώ απόλυτα θεμιτό και δίκαιο να αμείβεται κάποιος για τη δουλειά και τις υπηρεσίες που προσφέρει. Πόσο μάλλον όταν πρόκειται για υπηρεσίες που φέρουν τη σφραγίδα μιας καταξιωμένης και διεθνώς αναγνωρισμένης προσωπικότητας όπως αυτής του κ. Αθεμπίγιο που μπορεί να προσδώσει μεγάλη προστιθέμενη αξία στο έργο. Το ζήτημα όμως που ανακύπτει από την υπόθεση αυτή δεν είναι μόνο ηθικό αλλά και βαθύτατα ουσιαστικό. Από τη στιγμή που η μελέτη πληρώθηκε με δημόσιο χρήμα, το ερώτημα που πρέπει απαραιτήτως να απαντηθεί είναι πως αυτή θα αξιοποιηθεί στο πλαίσιο της διαδικασίας που περιέγραψε εχθές ο Υπουργός.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Εχθές ο Υπουργός περιορίστηκε να χαρακτηρίσει τη μελέτη αυτή χρήσιμη. Καμία αντίρρηση. Πρέπει όμως να μας εξηγήσει σε τι ακριβώς θα είναι χρήσιμη και ποια θα είναι η συγκεκριμένη πρακτική της εφαρμογή, διαφορετικά πολύ φοβούμαι ότι τα σχέδια του περίφημου ισπανού αρχιτέκτονα θα παραμείνουν «επί χάρτου» και τα χρήματα για τη μελέτη θα πάνε στο βρόντο. Δεν νομίζω ότι στη φάση που διανύουμε έχουμε την πολυτέλεια αυτή…</div>Μιλένα Αποστολάκηhttp://www.blogger.com/profile/15205808891529515008noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3997397152803728837.post-8958862434941029342011-11-01T14:18:00.006+02:002011-11-01T14:24:51.502+02:00Επιστολή Μιλένας Αποστολάκη προς τον Πρωθυπουργό και Πρόεδρο του ΠΑ.ΣΟ.ΚΑθήνα, 1 Νοεμβρίου 2011<br /><br />Προς: <br />τον Πρωθυπουργό και Πρόεδρο του ΠΑ.ΣΟ.Κ.<br />κ. Γιώργο Α. Παπανδρέου<br /><br /><br />Κύριε Πρόεδρε,<br /><br />Η κρίση στο εσωτερικό της χώρας έχει πάρει ανεξέλεγκτες διαστάσεις και απειλεί τη συνοχή της ελληνικής κοινωνίας. Σήμερα μετά την ένταξη της χώρας στο μηχανισμό διάσωσης τον Μάιο του 2010 και παρά την ψήφιση του Μεσοπρόθεσμου Προγράμματος Δημοσιονομικής Προσαρμογής 2011-2015, εσχάτως του εφαρμοστικού του νόμου για το ενιαίο μισθολόγιο-βαθμολόγιο και την εργασιακή εφεδρεία καθώς και σειράς άλλων νόμων με τους οποίους οριζόντιες περικοπές οδήγησαν σε πρωτόγνωρη συρρίκνωση το εισόδημα εκατομμυρίων συμπολιτών μας, η διαδικασία προσαρμογής της ελληνικής οικονομίας είναι ανεπιτυχής. Οι στόχοι του προγράμματος δεν επιτυγχάνονται. Η νομοθετική υπερπαραγωγή αδυνατεί να μετουσιωθεί στις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις και η στόχευση των κυβερνητικών πολιτικών εξαντλείται στα συνήθη «υποζύγια» αδυνατώντας να θωρακίσει τα μέτρα που λαμβάνονται με όρους κοινωνικής δικαιοσύνης. Την ίδια στιγμή απουσιάζει μια ολοκληρωμένη και συγκροτημένη πολιτική ανάπτυξης που θα απελευθερώσει δυνάμεις και θα μας σώσει από το τέρας της ύφεσης. Η μέχρι σήμερα επιδίωξη της αναγκαίας για την αντιμετώπιση της κρίσης συναίνεσης δεν επετεύχθη και υπό τις παρούσες συνθήκες η ρητορική επίκλησή της αποτελεί κενό γράμμα. Εκτός όμως από τις πολιτικές συμμαχίες που δεν μπορέσαμε να συνάψουμε αποτύχαμε να συνάψουμε και ένα minimum συμμαχιών με εκείνες τις κοινωνικές δυνάμεις που κατανοώντας την κρισιμότητα των γεγονότων και την αναγκαιότητα για μεταρρυθμίσεις και ανατροπές θα συμπορεύονταν μαζί μας και αυτή τους η συμπόρευση θα αποτελούσε την αναγκαία και ικανή συνθήκη για την επιτυχία του πολιτικού μας εγχειρήματος. Είναι κοινός τόπος ότι έχει βαθμιαία επέλθει απονομιμοποίηση της σημερινής πολιτικής τάξης.Η τιτάνια προσπάθεια που απαιτείται για την έξοδο από την κρίση έχει ανάγκη από εθνική απήχηση και κοινωνική στήριξη.Αντ’ αυτών, όπως ανακοινώσατε χθες, αποφασίσατε τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος στις αρχές του επόμενου έτους με αντικείμενο τη νέα δανειακή σύμβαση όπως αυτή θα διατυπωθεί με βάση τη συμφωνία του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου της 26ης Οκτωβρίου.Όπως είχα την ευκαιρία να πω κατά τη συζήτηση του σχετικού σχεδίου νόμου στην αρμόδια Διαρκή Επιτροπή της Βουλής το δημοψήφισμα αποτελεί μια βαθειά διχαστική διαδικασία. Συμπυκνώνεται σε μονοσήμαντα ερωτήματα, τα οποία απαντώνται με ένα ναι ή ένα όχι διαιρώντας το λαό. Στην ίδια συνεδρίαση είπα ότι είναι ανεπίτρεπτο να χρησιμοποιούνται οι θεσμοί ως εργαλεία προκειμένου να επιδιωχθούν σκοπιμότητες.Παραμένοντας συνεπής με τις απόψεις μου αυτές, θέλω να εκφράσω την κατηγορηματική διαφωνία μου με αυτήν την πρωτοβουλία της Κυβέρνησης.Ψήφισα σειρά νομοσχεδίων γνωρίζοντας ότι δεν εκφράζω τη βούληση των πολιτών που με εξέλεξαν, αξιολογώντας ως πρώτιστο καθήκον μου την αποφυγή της χρεοκοπίας και της επακόλουθης στάσης πληρωμών.Τούτη τη στιγμή εκπροσωπώντας ως βουλευτής σύμφωνα με το Σύνταγμα το Έθνος έχω χρέος να αντισταθώ σε αυτή τη λαθεμένη πολιτική επιλογή που διχάζει επιχειρώντας ανεπίτρεπτα να υποκαταστήσει τη λαϊκή εντολή και την ίδια στιγμή απειλεί τη βιωσιμότητα της χώρας Οι στιγμές είναι κρίσιμες και οι πολίτες έχουν ανάγκη να εκπροσωπούνται από βουλευτές που εξέλεξαν.Για το λόγο αυτό δεν παραιτούμαι από την εντολή που μου έδωσαν οι συμπολίτες μου αλλά ανεξαρτητοποιούμαι αποχωρώντας από τη Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΠΑΣΟΚ.<br /><br /><br />Με τιμή,<br />Μιλένα ΑποστολάκηΜιλένα Αποστολάκηhttp://www.blogger.com/profile/15205808891529515008noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3997397152803728837.post-49215101916751847232011-11-01T13:54:00.007+02:002011-11-01T14:26:28.503+02:00Επιστολή Μιλένας Αποστολάκη προς τον Πρόεδρο της Βουλής των ΕλλήνωνΑθήνα, 1 Νοεμβρίου 2011<br />Προς:<br />τον Πρόεδρο της Βουλής των Ελλήνων<br />κ Φίλιππο Πετσάλνικο<br /><br />Κύριε Πρόεδρε,<br /><br />Η κρίση στο εσωτερικό της χώρας έχει πάρει ανεξέλεγκτες διαστάσεις και απειλεί τη συνοχή της ελληνικής κοινωνίας. Σήμερα μετά την ένταξη της χώρας στο μηχανισμό διάσωσης τον Μάιο του 2010 και παρά την ψήφιση του Μεσοπρόθεσμου Προγράμματος Δημοσιονομικής Προσαρμογής 2011-2015, εσχάτως του εφαρμοστικού του νόμου για το ενιαίο μισθολόγιο-βαθμολόγιο και την εργασιακή εφεδρεία καθώς και σειράς άλλων νόμων με τους οποίους οριζόντιες περικοπές οδήγησαν σε πρωτόγνωρη συρρίκνωση το εισόδημα εκατομμυρίων συμπολιτών μας, η διαδικασία προσαρμογής της ελληνικής οικονομίας είναι ανεπιτυχής. Οι στόχοι του προγράμματος δεν επιτυγχάνονται. Η νομοθετική υπερπαραγωγή αδυνατεί να μετουσιωθεί στις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις και η στόχευση των κυβερνητικών πολιτικών εξαντλείται στα συνήθη «υποζύγια» αδυνατώντας να θωρακίσει τα μέτρα που λαμβάνονται με όρους κοινωνικής δικαιοσύνης. Την ίδια στιγμή απουσιάζει μια ολοκληρωμένη και συγκροτημένη πολιτική ανάπτυξης που θα απελευθερώσει δυνάμεις και θα μας σώσει από το τέρας της ύφεσης. Η μέχρι σήμερα επιδίωξη της αναγκαίας για την αντιμετώπιση της κρίσης συναίνεσης δεν επετεύχθη και υπό τις παρούσες συνθήκες η ρητορική επίκλησή της αποτελεί κενό γράμμα. Εκτός όμως από τις πολιτικές συμμαχίες που δεν μπορέσαμε να συνάψουμε αποτύχαμε να συνάψουμε και ένα minimum συμμαχιών με εκείνες τις κοινωνικές δυνάμεις που κατανοώντας την κρισιμότητα των γεγονότων και την αναγκαιότητα για μεταρρυθμίσεις και ανατροπές θα συμπορεύονταν μαζί μας και αυτή τους η συμπόρευση θα αποτελούσε την αναγκαία και ικανή συνθήκη για την επιτυχία του πολιτικού μας εγχειρήματος. Είναι κοινός τόπος ότι έχει βαθμιαία επέλθει απονομιμοποίηση της σημερινής πολιτικής τάξης.Η τιτάνια προσπάθεια που απαιτείται για την έξοδο από την κρίση έχει ανάγκη από εθνική απήχηση και κοινωνική στήριξη.Αντ’ αυτών όπως ανακοίνωσε χθες ο Πρωθυπουργός αποφασίστηκε η διεξαγωγή δημοψηφίσματος στις αρχές του επόμενου έτους με αντικείμενο τη νέα δανειακή σύμβαση όπως αυτή θα διατυπωθεί με βάση τη συμφωνία του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου της 26ης Οκτωβρίου.Όπως είχα την ευκαιρία να πω κατά τη συζήτηση του σχετικού σχεδίου νόμου στην αρμόδια Διαρκή Επιτροπή της Βουλής το δημοψήφισμα αποτελεί μια βαθειά διχαστική διαδικασία. Συμπυκνώνεται σε μονοσήμαντα ερωτήματα τα οποία απαντώνται με ένα ναι ή ένα όχι διαιρώντας το λαό. Στην ίδια συνεδρίαση είπα ότι είναι ανεπίτρεπτο να χρησιμοποιούνται οι θεσμοί ως εργαλεία προκειμένου να επιδιωχθούν σκοπιμότητες.Παραμένοντας συνεπής με τις απόψεις μου αυτές θέλω να εκφράσω την κατηγορηματική διαφωνία μου με αυτήν την πρωτοβουλία της Κυβέρνησης.Ψήφισα σειρά νομοσχεδίων γνωρίζοντας ότι δεν εκφράζω τη βούληση των πολιτών που με εξέλεξαν αξιολογώντας ως πρώτιστο καθήκον μου την αποφυγή της χρεοκοπίας και της επακόλουθης στάσης πληρωμών.Τούτη τη στιγμή εκπροσωπώντας ως βουλευτής σύμφωνα με το Σύνταγμα το Έθνος έχω χρέος να αντισταθώ σε αυτή τη λαθεμένη πολιτική επιλογή που διχάζει επιχειρώντας ανεπίτρεπτα να υποκαταστήσει τη λαϊκή εντολή και την ίδια στιγμή απειλεί τη βιωσιμότητα της χώρας Οι στιγμές είναι κρίσιμες και οι πολίτες έχουν ανάγκη να εκπροσωπούνται από βουλευτές που εξέλεξαν.Για το λόγο αυτό δεν παραιτούμαι από την εντολή που μου έδωσαν οι συμπολίτες μου αλλά ανεξαρτητοποιούμαι αποχωρώντας από τη Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΠΑΣΟΚ. <br /><br />Με τιμή,<br />Μιλένα Αποστολάκη<br /><br />-------------------------------------------------------------------------------------------------<br /><br />ΒΟΥΛΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ<br />ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΙΓ΄ ΣΥΝΟΔΟΣ Β΄<br />ΔΙΑΡΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ, ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΤΑΞΗΣ ΚΑΙ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ 30/09/2011<br />ΑΔΙΟΡΘΩΤΑ ΠΡΑΚΤΙΚΑ<br /><br />Π Ρ Α Κ Τ Ι Κ Ο (Άρθρο 40 παρ। 1 του Κ।τ.Β.)<br /><br />Στην Αθήνα σήμερα, 30 Σεπτεμβρίου 2011, ημέρα Παρασκευή και ώρα 09।40΄, στην Αίθουσα «Προέδρου Δημητρίου Γεωργ. Παπασπύρου» (150) του Μεγάρου της Βουλής συνεδρίασε η Διαρκής Επιτροπή Δημόσιας Διοίκησης, Δημόσιας Τάξης και Δικαιοσύνης, υπό την προεδρία του Προέδρου αυτής, κ. Ιωάννη Βλατή, με θέμα ημερήσιας διάταξης: Συνέχιση της επεξεργασίας και εξέτασης του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Εσωτερικών «Διεύρυνση της άμεσης και συμμετοχικής δημοκρατίας με τη διενέργεια δημοψηφίσματος» (2η συνεδρίαση - β΄ ανάγνωση).<br /><br />"ΜΙΛΕΝΑ ΑΠΟΣΤΟΛΑΚΗ: Παίρνω το λόγο, εκκινώντας από την σύσσωμη στάση της αντιπολίτευσης να καταψηφίσει το νομοσχέδιο. Αυτό το νομοσχέδιο είναι ήσσονος σημασίας, διότι είναι τεχνικού περιεχομένου και χαρακτήρα, οι περισσότερες διατάξεις του επαναλαμβάνονται στον εκλογικό νόμο και στον νόμο περί εκλογικών δαπανών, οι δε υπόλοιπες θα μπορούσαν κάλλιστα να αποτελούν περιεχόμενο του προεδρικού διατάγματος που προβλέπει το Σύνταγμα για την διεξαγωγή δημοψηφίσματος. Η διαβούλευση λειτούργησε ευεργετικά για την τελική του διατύπωση, εφόσον ζητήματα προχειρότητας που είχαν επισημανθεί, με μεγάλη χαρά παρατήρησα ότι θεραπεύτηκαν. Μου προκαλεί αρνητική έκπληξη το γεγονός ότι δεν ψηφίζεται από τα υπόλοιπα κόμματα της Βουλής, διότι είναι ένα τεχνικό νομοσχέδιο, στο οποίο όλοι συμφωνούμε κατ’ αρχήν στα θετικά σημεία της διατύπωσής του και ο υπουργός έχει δείξει ότι είναι διατεθειμένος να δεχθεί τεχνικές διορθώσεις, μετά από την υπόδειξη συναδέλφων, να τις λάβει υπ’ όψιν του και να τις συμπεριλάβει στο τελικό κείμενο.Ενώ είναι ένα ήσσονος σημασίας νομοσχέδιο, είναι εξαιρετικά μείζονος σημασίας η απόφαση για την διεξαγωγή ενός δημοψηφίσματος, καθώς και η απόφαση για το περιεχόμενό του. Είναι άλλο το ένα και άλλο το άλλο. Επειδή το ένα με το άλλο δεν σχετίζονται, η ψήφισή του είναι αυτονόητη. Αντιλαμβανόμαστε όλοι ότι αυτή η επισήμανση αποκτά άλλες διαστάσεις, αν λάβουμε υπ’ όψιν τη σημερινή συγκυρία της χώρας, η οποία βρίσκεται σε μια πρωτοφανή κρίση και η σωτηρία της είναι ένα διαρκές ζητούμενο. Το δημοψήφισμα ασφαλώς δεν υποκαθιστά και δεν μπορεί να υποκαταστήσει την λαϊκή νομιμοποίηση. Άλλωστε, δεν το ισχυρίστηκε κανείς και σε αυτό συμφωνούμε όλοι. Όποιος επιχειρηματολογούσε για το αντίθετο, θα ήταν ένας άνθρωπος που θέλει να χρησιμοποιήσει τους θεσμούς, για να εξυπηρετήσει στρατηγικές σκοπιμότητες και είναι βέβαιο ότι θα έχει την καταδίκη όλων μας. Το δημοψήφισμα προϋποθέτει την διατύπωση απλών και μονοσήμαντων ερωτημάτων που απαντώνται με ναι ή όχι και υπ' αυτήν την έννοια είναι μια διχαστική διαδικασία. Η παρούσα συγκυρία της χώρας, η βαθιά κρίση που μαστίζει τη χώρα, ακόμη και μόνο ως προς το δημοσιονομικό σκέλος, καθιστά κάθε συζήτηση για την διεξαγωγή δημοψηφίσματος, μια συζήτηση άνευ αντικειμένου. Θυμίζω ότι, σύμφωνα με τους υπολογισμούς του υπουργείου, το κόστος του δημοψηφίσματος ανέρχεται στα 100 εκατ. €."Μιλένα Αποστολάκηhttp://www.blogger.com/profile/15205808891529515008noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3997397152803728837.post-67330706260593887982011-10-04T14:48:00.003+03:002011-10-04T15:01:15.683+03:00Παγκόσμια Ημέρα για τα Ζώα<p class="MsoNormal" style="text-align:justify"><span style="line-height: 115%; "><span class="Apple-style-span">Η 4η Οκτωβρίου έχει οριστεί από τη διεθνή κοινότητα ως η Παγκόσμια Ημέρα για τα Ζώα. Είναι ημέρα που μας θυμίζει την ιδιαίτερη προσφορά και ρόλο των ζώων στην καθημερινή μας ζωή και ότι τα ζώα αποτελούν συμβιωτικό κύκλο με τους ανθρώπους και αναπόσπαστα μέρη του πλανήτη μας και ως εκ τούτου έχουμε την ηθική και νομική υποχρέωση να προστατεύουμε. <o:p></o:p></span></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align:justify"><span style="line-height: 115%; "><span class="Apple-style-span">Είναι επίσης ημέρα ευαισθητοποίησης, ενημέρωσης και αφύπνισης για θέματα προστασίας των ζώων από την κακομεταχείριση η οποία δυστυχώς εξακολουθεί να υφίσταται παρά την εκτεταμένη νομοθεσία και τις πρωτοβουλίες και δράσεις που έχουν αναληφθεί τόσο σε διεθνές όσο και σε εθνικό επίπεδο αλλά και παρά την εντεινόμενη κινητοποίηση των φιλοζωικών οργανώσεων.<span> </span><o:p></o:p></span></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align:justify"><span style="line-height: 115%; "><span class="Apple-style-span">Η χώρα μας διαθέτει ένα σύγχρονο και προοδευτικό οπλοστάσιο για τα ζητήματα που άπτονται της προστασίας των ζώων, βασικοί πυλώνες του οποίου είναι η Ευρωπαϊκή Σύμβαση για την προστασία των ζώων συντροφιάς του 1992 και ο Ν.3170 που ψηφίστηκε το 2003. Τα τελευταία χρόνια το πλαίσιο αυτό συνέβαλε θετικά στην αντιμετώπιση του προβλήματος στη χώρα μας. Όμως, η εφαρμογή του στη πράξη ανέδειξε και μια σειρά από δυσλειτουργίες και ελλείψεις που ήταν αναγκαίο να καλυφθούν προκειμένου να καταστεί η προστασία πιο ουσιαστική και αποτελεσματική και να διαμορφωθεί<span> </span>στη χώρα μας μια ακόμη πιο σύγχρονη φιλοζωική πολιτική που να ανταποκρίνεται στα δεδομένα κάθε πολιτισμένης κοινωνίας.<o:p></o:p></span></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align:justify"><span style="line-height: 115%; "><span class="Apple-style-span">Με αυτό το σκεπτικό ξεκίνησε πριν λίγους μήνες, η προσπάθεια για την περαιτέρω συμπλήρωση, βελτίωση και επικαιροποίηση του υφιστάμενου νομοθετικού πλαισίου. Το νέο σχέδιο νόμου για τα δεσποζόμενα και αδέσποτα ζώα συντροφιάς επιφέρει μια σειρά από πρωτοποριακές αλλαγές στο ζήτημα της προστασίας των ζώων όχι μόνο για τα ελληνικά αλλά και τα ευρωπαϊκά δεδομένα. Εισάγει λ.χ. την απαγόρευση της συμμετοχής κάθε είδους ζώου σε τσίρκο ή άλλο παρεμφερές δημόσιο θέαμα, ρύθμιση που ελάχιστες ευρωπαϊκές χώρες έχουν υιοθετήσει. Ακόμα θεσπίζει τη Διαδικτυακή Ηλεκτρονική Βάση σήμανσης και καταγραφής των ζώων, καθορίζει<span> </span>συγκεκριμένους κανόνες ευζωίας που πρέπει να τηρούνται υποχρεωτικά από τους ιδιοκτήτες των ζώων συντροφιάς και δημιουργεί ένα οργανωμένο σύστημα περισυλλογής και διαχείρισης των αδέσποτων ζώων σε κάθε Δήμο.<span> </span><o:p></o:p></span></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align:justify"><span class="Apple-style-span"><span style="line-height: 115%; ">Η συμπεριφορά μας ως κοινωνία απέναντι στα ζώα είναι πρωτίστως ζήτημα πολιτισμού και η Πολιτεία οφείλει να μεριμνά ουσιαστικά για την προστασία των ζώων με συγκεκριμένες παρεμβάσεις. Όμως, στον αγώνα αυτό δεν αρκεί μόνο η Πολιτεία. Για να αντιμετωπιστεί ουσιαστικά και αποτελεσματικά το πρόβλημα<span> </span>απαιτείται στενή συνεργασία όλων των εμπλεκόμενων φορέων, Δημοτικών Αρχών, Πανελληνίου Κτηνιατρικού Συλλόγου, φιλοζωικών οργανώσεων με την Πολιτεία αλλά και η ενεργοποίηση και ευαισθητοποίηση των ιδιοκτητών ζωών αλλά και των υπόλοιπων πολιτών. </span><span style="line-height: 115%; ">Γιατί η ευημερία των ζώων είναι ένα ζήτημα που μας αφορά όλους και που οφείλουμε να αντιμετωπίσουμε και ατομικά ως ενεργοί και υπεύθυνοι πολίτες. </span><span style="line-height: 115%; ">Μόνο όλοι μαζί μπορούμε να τα καταφέρουμε.<span> </span><o:p></o:p></span></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align:justify"><o:p><span class="Apple-style-span"> </span></o:p></p> <p class="MsoNormal" style="text-align:justify"><o:p><span class="Apple-style-span"> </span></o:p></p>Μιλένα Αποστολάκηhttp://www.blogger.com/profile/15205808891529515008noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3997397152803728837.post-11376096455529036092011-10-03T12:50:00.004+03:002011-10-03T12:52:39.758+03:00Η πλειοψηφία που σπάει τη σιωπή της<div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span">Το τελευταίο διάστημα συγκροτείται στα Πανεπιστήμια και τα Τεχνολογικά Εκπαιδευτικά Ιδρύματα της χώρας, με σταθερά εντεινόμενο ρυθμό, ένα δημιουργικό μέτωπο λογικής, από καθηγητές και φοιτητές που αγωνίζονται για κάτι αυτονόητο: για ανοιχτά Πανεπιστήμια. Λίγες μόλις μέρες μετά την με ευρεία πλειοψηφία ψήφιση του νόμου για την τριτοβάθμια εκπαίδευση, στην Ελλάδα του 2011 δεν είναι αυτονόητο ότι οι νόμοι εφαρμόζονται. Η ρήση του Εμμανουήλ Ροΐδη για την αποκλειστική αναγκαιότητα ενός και μόνο νόμου που θα καθιστά την εφαρμογή των υφισταμένων υποχρεωτική καθίσταται έτσι επίκαιρη με δραματικό για τη χώρα τρόπο.</span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span"><br /></span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span">Η μεταπολίτευση κληροδότησε στη χώρα μας μια σειρά από συλλογικές δράσεις και πρακτικές που για πολλά χρόνια από το 1974 και μετά είχαν ως αφετηρία τους τη βάναυση καταπάτηση των ατομικών, κοινωνικών και πολιτικών δικαιωμάτων που επέβαλε στον τόπο η χούντα των συνταγματαρχών. Καθώς τα αιτήματα του αντιδικτατορικού αγώνα σε ένα βαθμό παρέμεναν και παραμένουν αδικαίωτα αφού για παράδειγμα το 15% για την Παιδεία δεν μπόρεσε να αποτυπωθεί σε κανένα μεταδικτατορικό προϋπολογισμό, ένα πολιτικό και κοινωνικό παράδοξο εδραιώθηκε τα τελευταία χρόνια στα Πανεπιστήμια ερήμην της κοινωνίας. Ένας χώρος που στοιχειώνει ακόμη τη συλλογική μας μνήμη με την εικόνα της παραβίασης του από τα τανκς το Νοέμβριο του 1973 παραδόθηκε μέσα στα χρόνια της μεταπολίτευσης ερήμην της πλατιάς πλειοψηφίας των φοιτητών του σε μια κουλτούρα αντίστροφης βίας που συνέβαλε καθημερινά και καθοριστικά στην απαξίωσή του.</span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span"><br /></span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span">Η αυτοκριτική του ΠΑΣΟΚ και η αναγνώριση της ευθύνης που του αναλογεί στην δημιουργία της σημερινής κατάστασης υπήρξε γνήσια και έμπρακτη. </span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span"><br /></span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span">Στις παρούσες κρίσιμες για τη χώρα συνθήκες έχει ευρύτερη σημασία αυτή η σταδιακή μετατροπή μιας σιωπηλής πλειοψηφίας σε ορμητικό κοινωνικό ρεύμα που μπορεί να απομονώσει τη βία, να ανατρέψει την επιλογή που η κουλτούρα και οι πρακτικές αυτής της βίας επιβάλλουν και κυρίως να ενώσει δημιουργικές δυνάμεις ανθρώπων που δεν συμφωνούν κατ’ ανάγκη σε όλα, που εντοπίζουν αδυναμίες και λάθη στο περιεχόμενο της νομοθετικής πρωτοβουλίας της κυβέρνησης, αλλά που δεν είναι διατεθειμένοι να υπομένουν άλλο την ισοπέδωση τους. </span></div><div><span class="Apple-style-span"> </span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span"><br /></span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span">Η συγκρότηση αυτού του μετώπου που αναδύει αισιοδοξία και ελπίδα οφείλει να λειτουργήσει ως προσκλητήριο ευθύνης για το πολιτικό σύστημα της χώρας.</span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span"><br /></span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span">Σε πείσμα της καταστροφικής «δημοφιλούς» ανυπακοής ή της αγανάκτησης που στοχεύει αδιακρίτως όλους και που κλείνει το μάτι στη βία και το μπάχαλο, η κρίση που μαστίζει τον τόπο απαιτεί ηγεσία, ευθύνη, αποτελεσματικότητα, θάρρος, τόλμη και προπάντων την αλήθεια ως δίαυλο επικοινωνίας με τους δοκιμαζόμενους πολίτες.</span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span"><br /></span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span">Αυτά τα νέα παιδιά διεκδικούν το δικαίωμα τους στη μόρφωση και τη ζωή, αγωνιούν να συνεχίσουν και να τελειώσουν τις σπουδές τους, οργανώνονται μέσα από το FACEBOOK και τα κινητά τους τηλέφωνα για να ανοίξουν τα Πανεπιστήμια, για να εφαρμόζονται οι νόμοι σε αυτή τη χώρα , εν τέλει για να λειτουργεί η δημοκρατία στη χώρα. Και όσο πιο σύντομα και αποτελεσματικά πετύχουν το στόχο τους θα έχουν συμβάλει σημαντικά σε μία καθοριστική αλλαγή που έχει ανάγκη η χώρα. Αλλαγή στον τρόπο διακυβέρνησης που συνοψίζεται στην τήρηση και εφαρμογή των νόμων και στην εξάλειψη της κουλτούρας της βίας της καθημερινότητας. Αλλαγή που σηματοδοτεί τη μετάβαση της χώρας σε καθεστώς ανάπτυξης και διαφάνειας δηλαδή σε καθεστώς μιας χώρας κυρίαρχης, που δεν έχει επιτηρητές και μπορεί και πάλι να σχεδιάζει το μέλλον της.</span></div><div style="text-align: justify;"><br /></div>Μιλένα Αποστολάκηhttp://www.blogger.com/profile/15205808891529515008noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3997397152803728837.post-50674242445890794422011-09-30T11:36:00.007+03:002011-09-30T11:43:42.452+03:00Δύο χρόνια μετά<p class="MsoNormal" style="text-align:justify"><span>Η υπογραφή της δανειακής σύμβασης του μνημονίου, η ένταξη της χώρας στο μηχανισμό στήριξης, η ψήφιση του μεσοπρόθεσμου προγράμματος και η σταδιακή υλοποίηση των μέτρων που περιέχονται στις δανειακές συμβάσεις συνιστούν <span> </span>αποφάσεις οι οποίες είχαν ως στόχο να οικοδομήσουν<span> </span>εκείνο το τείχος που θα θωρακίσει τη χώρα μας απέναντι στο ενδεχόμενο της χρεοκοπίας. <o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align:justify"><span class="Apple-style-span">Στο διάστημα αυτό, συμπληρώνονται δύο ολόκληρα χρόνια στις 4 Οκτωβρίου, προσπαθήσαμε να συγκροτήσουμε ένα εθνικό μέτωπο. Η στρατηγική ήταν ορθή, όχι γιατί έπρεπε να μοιραστούμε το πολιτικό κόστος, αλλά γιατί χρειαζόταν να ενισχύσουμε τις<span> </span>δύσκολες προσπάθειες <span> </span>που κατέβαλε η χώρα.</span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align:justify"><span class="Apple-style-span">Η αντιπολίτευση της χώρας και κυρίως η αξιωματική αντιπολίτευση δηλαδή ένα κόμμα με μακρά κυβερνητική εμπειρία αντιστάθηκε με επιμονή στη δημιουργία αυτού του εθνικού μετώπου. Ανεξάρτητα από τη ρητορική της τα αίτια υπήρξαν καταφανώς <span> </span>μικροκομματικοί υπολογισμοί που παραπέμπουν σε άλλες εποχές και ασφαλώς είναι κατώτερα των περιστάσεων.</span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align:justify"><b><span>Αυτή η ανεύθυνη και παλαιάς κοπής συμπεριφορά δεν μπορεί όμως σε καμία περίπτωση να συνιστά για την κυβέρνηση ένα διαρκές επιχείρημα για εσωτερική και εξωτερική χρήση. Και αυτό γιατί η δική της αποτελεσματικότητα, η δική της προνοητικότητα και εν τέλει <span> </span>η δική της επιτυχία δεν μπορεί να εξαρτάται από τη στάση της αντιπολίτευσης.<span> </span><span> </span></span></b></p> <p class="MsoNormal" style="text-align:justify"><span class="Apple-style-span"><span class="Apple-style-span">·</span><span class="Apple-style-span"><span class="Apple-style-span"> </span></span><span>Για παράδειγμα το γεγονός ότι μέχρι το Σεπτέμβριο του 2011 δεν προχωρήσαμε στις αναγκαίες και χρήσιμες για το δημόσιο συμφέρον αποκρατικοποιήσεις καθώς και στην αναγκαία και χρήσιμη για το τόπο αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας δεν οφείλεται στην ανυπαρξία συναίνεσης.</span></span></p><p class="MsoNormal" style="text-align:justify"><span class="Apple-style-span"><span><span>·<span style="font:7.0pt "Times New Roman""> </span></span></span><span>Οι καθυστερήσεις μας στις συγχωνεύσεις φορέων, στην επεξεργασία και υλοποίηση πολιτικών για τον περιορισμό <span> </span>του δημόσιου τομέα βαραίνουν αποκλειστικά εμάς.</span></span></p><p class="MsoNormal" style="text-align:justify"><span class="Apple-style-span"><span><span>·<span style="font:7.0pt "Times New Roman""> </span></span></span><span>Όπως εμάς αποκλειστικά βαραίνει το γεγονός ότι δεν έχουμε εισπράξει το ΕΤΑΚ που επιβάλλαμε το 2009 καθώς και τον ΦΑΠ που επιβάλλαμε το 2010 και το 2011, ακόμα και αν τούτο οφείλεται στις καθυστερήσεις και τις γραφειοκρατικές διελκυστίνδες που ο προληπτικός έλεγχος των δημοσίων συμβάσεων επιβάλλει.</span></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align:justify"><span class="Apple-style-span">Όλα αυτά έστειλαν ένα μήνυμα ασυνέπειας <span> </span>προς το εξωτερικό και οδήγησαν στη σκλήρυνση της στάσης των εταίρων υποχρεώνοντας την κυβέρνηση να λάβει νέα μέτρα επανειλημμένα.</span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align:justify"><b><span>Τα μέτρα ισοδύναμου αποτελέσματος που αναζητάμε κάθε φορά για να ισοσκελίζουμε τις αστοχίες και τις καθυστερήσεις μας δοκιμάζουν τις αντοχές της κοινωνίας και απειλούν τη συνοχή της. Ο κόσμος δεν αντέχει άλλο. Πρέπει λοιπόν να τελειώνουμε με τα κάθε φορά καινούργια μέτρα. Και τούτο προϋποθέτει την<span> </span>εφαρμογή και υλοποίηση των ψηφισθέντων καθώς και την επιστροφή σε πολιτικές ανάπτυξης ως αντίδοτο στην ύφεση.</span></b></p> <p class="MsoNormal" style="text-align:justify"><span class="Apple-style-span"><span>Η πραγματοποίηση αυτού του στόχου θα αποτελέσει για τη χώρα και για την κυβέρνηση ένα σημαντικό επιχείρημα στην προσπάθεια που καταβάλει προκειμένου να υλοποιηθούν οι αποφάσεις της 21<sup>ης</sup> Ιουλίου. Όσοι αντιμάχονται την προοπτική της ενίσχυσης του Ε</span><span lang="EN-US">FSF</span><span> και της ενεργοποίησης του </span><span lang="EN-US">PSI</span><span> προσανατολίζοντας τις χώρες της Ευρωζώνης στη λύση του κουρέματος 50% δεν κουράζονται να προσθέτουν ως καθοριστικό επιχείρημα ότι οι Έλληνες δεν μπορούν και δεν θέλουν να εξορθολογήσουν τις δαπάνες στη χώρα τους, να νοικοκυρέψουν τα δημόσια οικονομικά τους.</span></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align:justify"><span class="Apple-style-span">Μπορούμε πιστεύω παρά τον χαμένο χρόνο να τους διαψεύσουμε. Στο επόμενο κρίσιμο δίμηνο πρέπει χωρίς τη παραμικρή καθυστέρηση να ολοκληρώσουμε:</span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align:justify"><span>Α) Ένα ενιαίο μισθολόγιο όπου οι αναπόφευκτες περικοπές που θα προκύψουν θα είναι αιτιολογημένες όχι μόνο από τη δημοσιονομική κατάσταση της χώρας αλλά γιατί θα βασίζονται σε κανόνες που θα διαπερνούν το σύνολο των φορέων του ευρύτερου δημόσιου τομέα καθορίζοντας το πέρασμα της ελληνικής δημόσιας διοίκησης από την εποχή του Υπουργού που μοίραζε<span> </span>επιδόματα στην εποχή της<span> </span>ορθολογικής<span> </span>και αξιοκρατικής<span> </span>οργάνωσης.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align:justify"><span>Β) Ένα εθνικό φορολογικό σύστημα από το οποίο θα προκύπτει επιτέλους η διεύρυνση της φορολογικής βάσης της χώρας, δηλαδή η δυνατότητα των εισπρακτικών μηχανισμών να εντοπίζουν την παραοικονομία και τα μη δηλωθέντα εισοδήματα. Αυτό για να συμβεί σε μια χώρα που δεν διαθέτει φορολογική συνείδηση προϋποθέτει την αξιοποίηση της άρσης του τραπεζικού απόρρητου των καταθέσεων<span> </span>σε συνδυασμό με ένα αξιόπιστο αντικειμενικό σύστημα τεκμηρίων διαβίωσης τα οποία η Γενική Γραμματεία Πληροφοριακών Συστημάτων επιτέλους θα αξιοποιήσει καθιστώντας εφικτή την είσπραξη δισεκατομμυρίων οφειλόμενων φόρων ώστε να μην πληρώνουν πάντα και μόνο μισθωτοί και συνταξιούχοι.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align:justify"><span>Γ) Άμεση εξειδίκευση των ενιαίων και αντικειμενικών κριτηρίων για την εφαρμογή<span> </span>της εργασιακής εφεδρείας<b>. Έπρεπε ήδη να ήμασταν έτοιμοι αποτρέποντας τη δημιουργία κλίματος αβεβαιότητας και ανασφάλειας<span> </span>που έχει καταλάβει το σύνολο των υπαλλήλων, οδηγώντας<span> </span>χιλιάδες πανικόβλητους σε αιτήσεις πρόωρης συνταξιοδότησης. Εν προκειμένω η δική μας ανετοιμότητα τροφοδοτεί το φαύλο κύκλο του δημοσιονομικού και κοινωνικού αδιέξοδου της χώρας.<o:p></o:p></b></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align:justify"><span>Δ) Άμεση αξιοποίηση του ΕΣΠΑ ώστε να διασφαλιστεί η απορρόφηση των κοινοτικών πόρων και η επένδυση τους στην πραγματική οικονομία.<span> </span>Και στον τομέα αυτό χάνεται πολύτιμος χρόνος με αποτέλεσμα να καθυστερεί με απαράδεκτο τρόπο η υλοποίηση επενδυτικών προγραμμάτων και να παραμένει ακόμα σε εκκρεμότητα το ζήτημα των πέντε μεγάλων οδικών αξόνων, έργα που θα μπορούσαν να έχουν συμβάλλει ουσιαστικά στην τόνωση της οικονομίας και της απασχόλησης.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align:justify"><span>Ας δώσουμε λοιπόν άμεσα αυτά τα δείγματα γραφής. Οι ώρες είναι κρίσιμες και η σωτηρία της χώρας δύο χρόνια μετά συνιστά ακόμη ζητούμενο. Δεν μπορούμε άλλο να ροκανίζουμε το χρόνο.</span></p>Μιλένα Αποστολάκηhttp://www.blogger.com/profile/15205808891529515008noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3997397152803728837.post-33139652830942101182010-07-12T10:06:00.004+03:002010-07-12T10:30:37.944+03:00Η δύναμη της αλήθειαςΗ διάχυση της «πληροφορίας» για τη δήθεν συνταξιοδότησή μου από την Ολυμπιακή Αεροπορία με 2500€ το μήνα έκανε για άλλη μία φορά τη δουλειά της. Και λέω για άλλη μία φορά γιατί είναι αλήθεια ότι δεν έχω παράπονο σε ότι αφορά ορισμένα blogs. Δεν με ξεχνάνε οι άνθρωποι. Άλλοι εκ παραδρομής, άλλοι φαντάζομαι έναντι αδράς αμοιβής, καθώς κάποιοι από αυτούς είναι αληθινοί «εκτελεστές συμβολαίων», έχουν κάνει φιλότιμες προσπάθειες να με εξοντώσουν. Το περιεχόμενο των δημοσιευμάτων τους ποικίλλει. Άλλοτε εμφανίζομαι σύντροφος πλουσίων επιχειρηματιών, άλλοτε με αμύθητες καταθέσεις πολλών εκατομμυρίων ευρώ (οι καταθέσεις μου στην τράπεζα είναι 50,000 ευρώ, για τα υπόλοιπα οι κύριοι των blogs θα έχουν κάνει ένα μικρό λάθος!), άλλοτε κόρη του αρχηγού ΓΕΑ Δημητρίου Αποστολάκη τον οποίο συνδέουνε με την αγορά των μιράζ (ο πατέρας μου λεγόταν Γεώργιος Αποστολάκης και έχει πεθάνει το 1994 αλλά και γι’ αυτό οι κύριοι των blogs ένα λαθάκι έκαναν!). Και το μέλλον στη συγκεκριμένη περίπτωση καθόλου αβέβαιο, αλλά βέβαιο και προβλέψιμο. Σε λίγους μήνες οι διαχειριστές της διαδικτυακής ενημέρωσης ή τα αφεντικά τους κάτι θα σκαρφιστούν. Με έβγαλαν συνταξιούχο με 2,500€ την ώρα που ψηφιζόταν το ασφαλιστικό, είναι βέβαιο ότι η επικαιρότητα της χώρας μας και μόνο, θα τους εμπνεύσει για τα επόμενα χτυπήματα. Έχω πλέον τη βεβαιότητα μετά από τόσες πολλές επιθέσεις ότι η περίφημη «δύναμη» μιας συγκεκριμένης κατηγορίας υποτιθεμένων αποκαλυπτικών blogs ευτυχώς φιλτράρεται και έχει αναχώματα. Οι επισκέπτες αναγνώστες ακόμα και οι διψασμένοι για αποκαλύψεις είναι πλέον υποψιασμένοι σε σχέση με την βασιμότητα των υποτιθέμενων αποκαλύψεων αλλά και σε σχέση με τα κίνητρα αυτής της ελάχιστης μειοψηφίας bloggers. Οι όποιες επιτυχίες τους στην αποκάλυψη σκανδάλων δεν τους καθιστούν αυτόματα αξιόπιστους. Ο κόσμος γνωρίζει, φαντάζεται, υποψιάζεται και υποπτεύεται. Περιμένοντας υποψιασμένη τα επόμενα χτυπήματα, τους εύχομαι παρ’ όλα αυτά καλό καλοκαίρι !!<br /><br />Δείτε επίσης: <a href="http://www.protagon.gr/Default.aspx?tabid=70&smid=382&ArticleID=3141&reftab=61&t=%CE%9C%CE%B9%CE%BB%CE%AD%CE%BD%CE%B1-%CE%91%CF%81%CE%B7%CF%82:-%CE%A0%CE%B1%CF%81%E2%80%99-%CE%BF%CE%BB%CE%AF%CE%B3%CE%BF-%CE%BC%CE%B5%CF%84%CF%89%CF%80%CE%B9%CE%BA%CE%AE">protagon.gr</a>Μιλένα Αποστολάκηhttp://www.blogger.com/profile/15205808891529515008noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3997397152803728837.post-59951721665577662202009-09-19T14:05:00.002+03:002009-09-19T14:10:08.905+03:00Το Διακύβευμα των Εκλογών της 4ης Οκτωβρίου 2009Στις εκλογές της 4ης Οκτωβρίου ανοίγεται μια νέα προοπτική για τη χώρα. Μέσα σε 5 ½ χρόνια η ΝΔ διέψευσε και τους πιο φανατικούς υποστηρικτές της. Υπήρξε Κυβέρνηση μηδενικής ευθύνης, μηδενικής αξιοπιστίας και μηδενικού έργου. Με εξαίρεση τους ολίγους προνομιούχους που είδαν τα προνόμια και τον πλούτο τους να αυξάνεται σκανδαλωδώς επί Νέας Δημοκρατίας, η μεγάλη πλειοψηφία των Ελλήνων δοκιμάστηκε και δοκιμάζεται σκληρά από την πολιτική της.<br /><br />Φαυλότητα και σκάνδαλα που συγκαλύφθηκαν, στοχοποίηση των μη προνομιούχων με συνεχή επιβολή υπέρογκων φόρων εις βάρος τους, πλήρης ανικανότητα δημοσιονομικής διαχείρισης, καταβαράθρωση της ελληνικής οικονομίας, καταδίκη των μικρομεσαίων επιχειρήσεων σε μαρασμό, τραγική υποβάθμιση του βιοτικού επιπέδου των ασθενέστερων κοινωνικών τάξεων, ανατροπή εργασιακών δικαιωμάτων, γιγάντωση της ανεργίας, ανεξέλεγκτη ακρίβεια, απαξίωση της δημόσιας παιδείας, μαρασμός του ΕΣΥ προκειμένου να προωθηθεί η ιδιωτικοποίηση της υγείας, κυνική αδιαφορία για τους νέους και για τις ανάγκες τους, διεθνής απαξίωση της χώρας. <br /><br />Αυτός είναι ένας σύντομος απολογισμός της κυβέρνησης της ΝΔ. Μια κυβέρνηση που αρέσκεται να μιλάει για ηθική, προσβάλλοντας κάθε έννοια πολιτικού ήθους.<br /> <br /> Φίλες και Φίλοι<br /><br /> Στις 4 Οκτωβρίου έχετε τη δύναμη με την ψήφο σας να σταματήσετε αυτή την αδιέξοδη και καταστροφική πορεία της χώρας. Το ΠΑΣΟΚ ζητά την εμπιστοσύνη σας, έχοντας διδαχθεί από τα λάθη του παρελθόντος και με τη δέσμευση ότι θα αγωνισθεί σκληρά για να ανατρέψει τα μέτρα κοινωνικής ανισότητας της ΝΔ, για να στηρίξει τους κοινωνικά ασθενέστερους και να εξασφαλίσει την αναδιανομή του δημόσιου πλούτου. Για να υπάρξει διαφάνεια στη δημοσιονομική διαχείριση και να αποκατασταθεί η αξιοκρατία χωρίς άλλες γαλάζιες συνεντεύξεις και πελατειακές σχέσεις. Για να επανέλθει η χώρα σε τροχιά προόδου και να αποκατασταθεί το διεθνές της κύρος, για πράσινη ανάπτυξη και προστασία του φυσικού περιβάλλοντος. <br /><br /><br /> Φίλες και Φίλοι <br /><br /> Στην πολιτική δεν είμαστε όλοι ίδιοι. Κάθε άνθρωπος, κάθε πολιτικός επιλέγει την δική του στάση ζωής. Για μένα η πολιτική προϋποθέτει ήθος, προϋποθέτει ξεκάθαρη άποψη. Προϋποθέτει μια σχέση ειλικρίνειας και εμπιστοσύνης με τον πολίτη. Προϋποθέτει πολιτικούς που αγωνίζονται καθημερινά για να αποκαταστήσουν τη «χαμένη τιμή της πολιτικής» και για να βελτιώσουν τις συνθήκες ζωής του πολίτη και όχι τις δικές τους. Με αυτές τις σκέψεις αγωνίζομαι για τη νίκη του ΠΑΣΟΚ και ζητώ την εμπιστοσύνη σας για να υπηρετήσω με την ίδια πίστη τις ιδέες μας, για να συνεχίσω με τον ίδιο δυναμισμό και μαχητικότητα τον αγώνα για μια κοινωνία δικαιοσύνης για μια κοινωνία που να αξίζει σε όλους τους Έλληνες.<br /><br /> Μαζί μπορούμε!Μιλένα Αποστολάκηhttp://www.blogger.com/profile/15205808891529515008noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3997397152803728837.post-5098787028216551982009-09-01T19:59:00.000+03:002009-09-04T20:03:32.956+03:00Προβληματισμός για την πορεία του εκπαιδευτικού συστήματος και προτάσεις που αντιμετωπίζουν τις παθογένειές του.Έχει παρατηρηθεί το φαινόμενο ότι έχει ανακοπεί η πορεία σύγκλισης του Ελληνικού εκπαιδευτικού συστήματος με εκείνο των υπολοίπων χωρών της Ε.Ε., η οποία ξεκίνησε στα μέσα της προηγούμενης δεκαετίας. Καίρια συνιστώσα του προβλήματος είναι ελλιπής χρηματοδότηση της Παιδείας στη χώρα μας.<br /><br />Ενώ η Ευρωπαϊκή Ένωση δαπανά ετησίως κατά μέσο όρο 7.400 ευρώ ανά φοιτητή, η Ελλάδα δαπανά μόνο 3.340 ευρώ. Ανάλογα ισχύουν και στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση, με την Ε.Ε. να δαπανά 5.015 ευρώ, ενώ Ελλάδα 2.375. Επίσης στη χώρα μας το οικογενειακό εισόδημα πλήττεται από επιπρόσθετες εκπαιδευτικές δαπάνες, δεδομένου ότι σήμερα ένα παιδί στην Τρίτη Λυκείου δαπανά για φροντιστήρια περί τις 14.000 ευρώ. Αυτά τα δεδομένα δημιουργούν μια ασφυκτική κατάσταση στην ελληνική οικογένεια. Φέτος για πέμπτη συνεχή χρονιά έχουμε μείωση του προϋπολογισμού για την Παιδεία στο 3,057% του ΑΕΠ, όταν ο μέσος όρος στην Ε.Ε. είναι στο 5%. Η τεχνική εκπαίδευση έχει απαξιωθεί πλήρως και παρατηρείται μείωση κατά 30% του ποσοστού των μαθητών που σπουδάζουν σε αυτή.<br /><br />Ο ασφυκτικός περιορισμός των πιστώσεων θέτει το θεσμό των ολοήμερων σχολείων σε υπολειτουργία. Τα μεγάλα λειτουργικά κενά σε καθηγητές σχολείων επιφέρουν σοβαρότατα προβλήματα στην λειτουργία των σχολείων. Αλλά και στη συζήτηση για την αναμόρφωση του Δημόσιου Πανεπιστημίου δεν υπήρξε ένα ολοκληρωμένο σχέδιο ανάπτυξής αυτού, αλλά επιβλήθηκαν μικρής σημασίας γραφειοκρατικές διατάξεις, που δεν δίνουν λύση στο πρόβλημα της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. <br /><br />Η ελληνική κοινωνία έχει ανάγκη ένα εκπαιδευτικό σύστημα που θα λειτουργεί ως δύναμη ανάπτυξης και κοινωνικής συνοχής, ως εργαλείο αναδιανομής και όχι ως μέσο αναπαραγωγής των κοινωνικών διακρίσεων και των αποκλεισμών. Ένα εκπαιδευτικό σύστημα στηριγμένο στην ποιότητα και την αξιολόγηση, στο οποίο οι σύγχρονες υποδομές, η πληροφορική, οι νέες τεχνολογίες θα είναι αυτονόητη καθημερινότητα.<br /><br />Η πραγματικά δημόσια δωρεάν παιδεία θα απαλλάξει τη μέση ελληνική οικογένεια από το κόστος για την εκπαίδευση. Δέσμευση για το ΠΑΣΟΚ είναι η συνεχής αύξηση της χρηματοδότησης, ώστε να επιτευχθεί ποσοστό 5% του ΑΕΠ για την Παιδεία και του 2% για την έρευνα μέχρι το τέλος της τετραετίας. Ενώ κατά καιρούς έχουν γίνει αποσπασματικές ρυθμίσεις, υπάρχει ουσιαστική ανάγκη για ένα ολοκληρωμένο εκπαιδευτικό σύστημα. Το ΠΑΣΟΚ δεσμεύεται για: Προσχολική αγωγή και εκπαίδευση για όλους. Ολοήμερο Ανοιχτό σχολείο σε στενή συνεργασία με τους γονείς και την τοπική κοινωνία. Αυτοδύναμο λύκειο και Εθνικό Απολυτήριο. Αυτοδύναμο τεχνικό και επαγγελματικό λύκειο. Αλλαγή του συστήματος πρόσβασης στα ΑΕΙ-ΤΕΙ με στόχο την ισότητα των ευκαιριών. Τα, δε, ΑΕΙ και ΤΕΙ θα είναι πλήρως αυτοδιοικούμενα, με ισχυρή κρατική χρηματοδότηση, με μηχανισμούς κοινωνικής λογοδοσίας και αυτοδιαχείρησης και θα έχουν στόχο την αριστεία. Οι φοιτητές θα έχουν αυξημένες δυνατότητες επιλογών στο πρόγραμμα σπουδών και θα υπάρχει κινητικότητα. Οι πανεπιστημιακές Βιβλιοθήκες, αλλά και τα Συγγράμματα θα βρίσκονται στο διαδίκτυο διευκολύνοντας και διευρύνοντας την πρόσβαση της πανεπιστημιακής κοινότητας.Μιλένα Αποστολάκηhttp://www.blogger.com/profile/15205808891529515008noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3997397152803728837.post-89026161422238541592009-08-09T14:55:00.000+03:002009-08-20T15:03:10.258+03:00H Κρήτη, το Ρέθυμνο και τα Χανιά ως καλοκαιρινοί προορισμοίΗ Κρήτη είναι ο τόπος της καταγωγής μου. Η φωτογραφία στην οποία ο παππούς μου μαζί με άλλους Κρητικούς πλαισιώνει τον Ελευθέριο Βενιζέλο λίγες ώρες πριν την επανάσταση στο Θέρισο είχε από την παιδική μου ηλικία δώσει στο νησί ηρωικές και μυθικές διαστάσεις. Στη πορεία της ενηλικίωσης μου η σημερινή Κρήτη, ήρθε να προσθέσει την σύγχρονη «μυθολογία» της στη σχέση μου με το νησί και τους ανθρώπους του. Οι διακοπές μου μοιράζονται ανάμεσα στους δύο πόλους της Δυτικής Κρήτης. Τα Χανιά και το Ρέθυμνο.<br /><br />Κατάγομαι από το Ρέθυμνο και συγκεκριμένα από ένα χωριό του Μυλοποτάμου, την Αρχαία Ελεύθερνα στους βόρειους πρόποδες του Ψειλορείτη. Εκεί πριν από 16 χρόνια ο τομέας Αρχαιολογίας και Ιστορίας της Τέχνης του Πανεπιστημίου της Κρήτης ξεκίνησε μια ανασκαφή που έφερε στο φως τα ερείπια μιας αρχαίας νεκρόπολης των γεωμετρικών και αρχαικών χρόνων.<br /><br />Δεν θα μπορούσα λοιπόν παρά να ξεκινήσω το οδοιπορικό μου από την επίσκεψη στην ανασκαφή. Δίπλα στα χωριά της ανασκαφής οι Μαργαρίτες ένα κεφαλοχώρι με σπουδαία πολιτιστική και καλλιτεχνική παράδοση, με εργαστήρια θαυμαστής αγγειοπλαστικής και με τα γνωστά Μπουντάλια έναν ερασιτεχνικό θίασο, τις παραστάσεις του οποίου θα ζήλευαν πολλοί καλλιτέχνες. Το καλοκαίρι όμως δε μπορεί να φυλακιστεί στο άγριο ορεινό τοπίο και στο Ρέθυμνο οι αμμουδιές συναγωνίζονται η μία την άλλη.<br /><br />Ξεκινάω από τη λίμνη του Πρέβελη στις εκβολές του Μέγα Ποταμού εκεί όπου καταλήγει το περίφημο Κουρταλιώτικο Φαρράγι. Τα Μπαλί με το εξωτικό του όνομα, ο Πλατανιάς, το Αμμούδι είναι μερικές μόνο από τις παραλίες νοτιοανατολικά του Ρεθύμνου που αξίζει τον κόπο να επισκεφθείς.<br /><br />Και βέβαια η πόλη του Ρεθύμνου σφραγισμένη από τη Βενετική κυριαρχία με τον αέρα και τη φινέτσα της δυτικής αρχιτεκτονικής, με το επιβλητικό κάστρο της Φορτέτζας και το ενετικό λιμάνι που είναι μια ζωγραφιά.<br /><br />Μια αντίστοιχη ζωγραφιά λίγο μεγαλύτερη σε έκταση είναι το λιμάνι των Χανίων και τα γραφικά σοκάκια του, η παλιά πόλη, το Κουμ-καπί με τα φοιτητικά στέκια και την απίστευτη ζωντάνια του, το Ακρωτήρι με τους τάφους των Βενιζέλων και την υπέροχη θέα.<br /><br />Αφήνοντας πίσω τον αστικό ιστό, οι παραλίες στα Χανιά είναι η μία καλύτερη από την άλλη, είτε κοντά στην πόλη, το Μαράθι και ο Πλατανιάς, είτε μακρύτερα. Η πιο απομακρυσμένη παραλία από τα Χανιά που αξίζει τον κόπο και το ταξίδι είναι το Ελαφονήσι με τη ροζ άμμο, τους αμμόλοφους και το κρυστάλλινο νερό. Και βέβαια η Παλαιόχωρα, όταν δε φυσάει, ο Μπάλος, η Φαλάσαρνα.<br /><br />Στην Κρήτη ο τουρισμός δεν τα σάρωσε όλα. Όπου κι αν πάει κάποιος για φαγητό σε ταβερνάκι, ή εστιατόριο, φτηνό η ακριβό, τουριστικό ή αυθεντικό, μετά το τέλος του φαγητού έρχεται κέρασμα η παγωμένη τσικουδιά με τα γλυκά ή το παγωμένο καρπούζι. Μόνο στη Κρήτη θα φάει κανείς χοχλιούς (σαλιγκάρια) μαγειρεμένα με τόση νοστιμιά. Μόνο στη Κρήτη θα φάει κανείς αχινοσαλάτα πραγματική και γαμοπίλαφο με τη μυρωδιά της στάκας. Και βέβαια μόνο στη Κρήτη θα ακούσει κανείς καθώς συνομιλεί και συναλλάσσεται με τους ανθρώπους, όχι κάποια συμβατική απάντηση αλλά μαντινάδα, έμμετρο στίχο με χιούμορ, πονηριά και γλύκα.<br /><br />Αν ψάχνετε για ομορφιά, για εναλλαγές, για αυθεντικούς φιλόξενους ανθρώπους η Κρήτη είναι ο προορισμός σας.Μιλένα Αποστολάκηhttp://www.blogger.com/profile/15205808891529515008noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3997397152803728837.post-53074149532675769332009-08-01T14:49:00.002+03:002009-08-20T15:05:43.824+03:00H Μετανάστευση του Επιστημονικού Δυναμικού και η Γενιά των 700 ΕυρώΜια καινούργια μάστιγα αποδημίας φαίνεται να πλήττει και πάλι τον τόπο μας θυμίζοντας τις παλιότερες δεκαετίες του ’50 και του ΄60. Δεν είναι όμως σήμερα οι ανειδίκευτοι gastarbeiter που εγκαταλείπουν τη χώρα για να ζήσουν τους εαυτούς τους και τις οικογένειές τους. Είναι ένα καινούργιο επιστημονικό και επαρκώς καταρτισμένο προλεταριάτο που αφού έχασε την εφηβεία του κυνηγώντας το όνειρο της επιτυχίας στις Πανελλήνιες Εξετάσεις υπερχρεώνοντας τον οικογενειακό προϋπολογισμό, οδηγείται αναγκαστικά σε αναζήτηση δουλειάς στο εξωτερικό, γιατί η χώρα μας αδυνατεί να το απορροφήσει και να του προσφέρει στοιχειωδώς αξιοπρεπείς όρους εργασίας.<br /><br />Την ίδια στιγμή κάποιοι συνάδελφοί αυτών των νέων ανθρώπων που επιλέγουν να μείνουν στον τόπο τους ή δεν μπορούν να φύγουν, συγκροτούν την «γενιά των 700 ευρώ», αδυνατώντας να καλύψουν με αξιοπρέπεια τις καθημερινές ανάγκες διαβίωσής τους.<br /><br />Η Ελλάδα λοιπόν «διώχνει» τα παιδιά της η τα «πνίγει» αποστερούμενη η ίδια ένα τεράστιο ανθρώπινο κεφάλαιο που είναι ίσως η σημαντικότερη δύναμη της στο στοίχημα του μέλλοντος.<br /><br />Είναι βέβαιο ότι στη συντριπτική τους πλειοψηφία οι νέοι επιστήμονες που εγκαταλείπουν μαζικά σήμερα την χώρα δεν θα επιστρέψουν, αλλά θα σταδιοδρομήσουν και θα προσφέρουν τη γνώση τους κατ’ αρχήν σε μια από τις 24 εταίρους μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση που θα τους αφομοιώσει και θα τους αξιοποιήσει.<br /><br />Πόσο μέλλον μπορεί να έχει η χώρα με αυτή την αφαίμαξη του ανθρώπινου δυναμικού της, η με την καθήλωση όσων παραμένουν, χωρίς προοπτική προκοπής και εξέλιξης;<br />Η χώρα χρειάζεται τομές που θα σαρώσουν τις αγκυλώσεις και τα κατεστημένα του χθες, αλλά και τη νέα εφιαλτική πραγματικότητα που διαγράφεται. Για να σταματήσει αυτή η αναγκαστική αποδημία, που είναι δηλωτική της υπανάπτυξης μιας χώρας, η Ελλάδα έχει ανάγκη από ανάπτυξη που απελευθερώνει τις δημιουργικές δυνάμεις, κάνει άλματα προς την οικονομία της γνώσης και της καινοτομίας, συνδέει τους νέους ανερχόμενους κλάδους με τους παραδοσιακούς, εξασφαλίζει σταθερή αύξηση της παραγωγικότητας, ενισχύει την ανταγωνιστικότητα και την εξωστρέφεια της οικονομίας, οδηγεί στη σύγκλιση των περιφερειών και στη μείωση των ανισοτήτων. Χρειαζόμαστε δημόσιες επενδύσεις για ισχυρή ανάπτυξη και ανταγωνιστικότητα. Το κράτος οφείλει να έχει ηγετικό ρόλο στην προσπάθεια ανάπτυξης της χώρας μας τόσο στο αναπτυξιακό όσο και στο ελεγκτικό πεδίο.<br /><br />Χρειαζόμαστε ανάπτυξη που στηρίζεται στις επενδύσεις και όχι στον υπερδανεισμό νοικοκυριών και επιχειρήσεων. Το πρότυπο ανταγωνιστικότητας δεν μπορεί να στηρίζεται στη φθηνή εργασία που με άλλοθι την ανταγωνιστικότητα καθιστά κάποιους ακόμη πλουσιότερους τινάζοντας στον αέρα την κοινωνική συνοχή. Η σημερινή Ελλάδα που μικραίνει και φτωχαίνει καθημερινά, που κάνει τους πλούσιους πλουσιότερους και τους φτωχούς φτωχότερους δεν είναι μονόδρομος. Υπάρχει λύση, υπάρχει ελπίδα και οι εκλογές είναι βέβαιο ότι θα δώσουν το πράσινο φως για αλλαγή πορείας.Μιλένα Αποστολάκηhttp://www.blogger.com/profile/15205808891529515008noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3997397152803728837.post-40693245678645636682009-07-15T14:47:00.001+03:002009-08-20T14:48:58.547+03:00Η Κρίση του Πολιτικού Συστήματος και η Δημοκρατική ΣυμμετοχήΤο μεταπολεμικό κοινωνικό κράτος και η μεταπολεμική προνοιακή δημοκρατία έθεσαν προϋποθέσεις για τη διασφάλιση της κοινωνικής συνοχής στις ευρωπαϊκές κοινωνίες. Υπήρξαν ασφαλώς λάθη και σκόπιμες παραλήψεις που οδήγησαν σε αποκλεισμούς, αλλά η κοινωνία πορευόταν στην επίτευξη ξεκάθαρων στόχων. Το φαινόμενο αυτό είχε ως παράλληλη συνέπεια, την ανάδυση του αιτήματος για δημοκρατική συμμετοχή και αντιπροσώπευση, προκειμένου τα οφέλη της ραγδαίας οικονομικής ανάπτυξης να μοιρασθούν δίκαια, η ευημερία να διευρυνθεί και τα νέα κοινωνικά στρώματα να εκπροσωπηθούν. Η λαϊκή κυριαρχία εκφράστηκε με τη μαζική συμμετοχή των πολιτών και το ενδιαφέρον για τα κοινά.<br /><br /> Στην Ελλάδα, η δημοκρατική ευφορία της εθνικής μεταπολιτευτικής πολιτείας δεν κράτησε για πολύ. Η κρίση της πολιτικής εξουσίας άρχισε με την κρίση αξιοπιστίας των πολιτικών, εδραιώθηκε με την πολιτική αδιαφορία και απάθεια των πολιτών, για να ολοκληρωθεί με την πολιτική διαφθορά, την αθέμιτη διαπλοκή πολιτικής και οικονομικής εξουσίας, καθώς και με την απαξίωση θεσμών, όπως η δικαστική εξουσία και η εκκλησία.<br /><br /> Όλα αυτά συντελούνται μέσα σε μια γενικευμένη αίσθηση υποχώρησής της πολιτικής, απώλειας του κύρους της και της αποτελεσματικότητας της και την συνεπαγόμενη απροθυμία της κοινωνίας να δράσει πολιτικά και να συμμετάσχει.<br /><br /> Υπάρχουν λύσεις; Ασφαλώς και υπάρχουν.<br />Απαιτείται δημοκρατική εξισορρόπηση των εξουσιών. Χρειάζονται δίκαιοι κανόνες που θα ισχύουν για όλους και θα εφαρμόζονται. Χρειάζεται διαφάνεια και δημοκρατικός έλεγχος.<br />Η κρίση της πολιτικής, που συχνά συνδέεται με την κρίση των θεσμών της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας, καθιστά επίκαιρο και κρίσιμο το ζήτημα της εισαγωγής νέων θεσμών και της ενίσχυσης και ενεργοποίησης υφιστάμενων θεσμών άμεσης δημοκρατίας. Η ουσιαστική συμμετοχή των πολιτών στα κοινά είναι η μόνη λύση για την ενίσχυση της παραπαίουσας δημοκρατίας μας. <br />Σε αυτό το πλαίσιο, ο θεσμός του δημοψηφίσματος, καθώς και η λαϊκή νομοθετική πρωτοβουλία φέρνουν πιο κοντά τους πολίτες στη διαδικασία λήψης συλλογικών αποφάσεων, εγγυώνται τη διαφάνεια, την υπεράσπιση του δημοσίου συμφέροντος, και συμβάλλουν στην επαναφορά της εμπιστοσύνης των πολιτών στο πολιτικό σύστημα. <br /> <br /> Η σιωπηλή αποδοχή της κατάστασης είτε από τους «πρωταγωνιστές», με την αντίληψη ότι και έτσι συνεχίζουμε, είτε από τους πολίτες, με την σκέψη ότι όλα είναι στημένα και φαύλα, οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια σε μια κοινωνία ανερμάτιστη και αθωράκιστη. Οδηγούν στην παρακμή του συνόλου που δεν μπορεί παρά να τσαλακώνει και την ατομική πορεία. Μια κοινωνία που υποεκπροσωπείται είναι μια κοινωνία αδύναμη και ευάλωτη. Ένα πολιτικό σύστημα που δεν αυτοπροστατεύεται και δεν θωρακίζεται, επιδιώκοντας την αναβάπτισή του είναι ένα σύστημα έτοιμο να υποκατασταθεί από επικίνδυνους και ακόμη πιο ανομιμοποίητους «μεσσίες». Όσο γρηγορότερα το καταλάβουμε και αποφασίσουμε να περιφρουρήσουμε τη δημοκρατία μας τόσο πιο αποφασιστικά θα έχουμε υποστηρίξει το ίδιο μας το μέλλον.Μιλένα Αποστολάκηhttp://www.blogger.com/profile/15205808891529515008noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3997397152803728837.post-65950995984414159982009-06-20T14:43:00.000+03:002009-08-20T14:46:47.948+03:00Ουσιαστική Μεταρρύθμιση της Εκπαιδευτικής ΠολιτικήςΕίναι άραγε μονόδρομος η σημερινή εκρηκτική κατάσταση στον εκπαιδευτικό χάρτη της χώρας; Και είναι άραγε οι συντεχνιακές δυνάμεις του παρελθόντος που αντιδρούν στον μεταρρυθμιστικό οίστρο της κυβέρνησης; Η χώρα έχει ανάγκη από ένα ποιοτικό άλμα στο εκπαιδευτικό μας σύστημα. Το ποσοτικό άλμα που συντελέστηκε την προηγούμενη δεκαετία αυξάνοντας τη δυνατότητα πρόσβασης των μαθητών στην τριτοβάθμια εκπαίδευση οφείλει να ενισχυθεί με την ποιοτική ολοκλήρωση του εγχειρήματος και τη σύνδεσή του με την αγορά εργασίας. Η αυτονομία και η αυτοτέλεια των πανεπιστημίων αποτελεί όχημα για την ολοκλήρωση του εγχειρήματος και προϋπόθεση για την εσωτερική ακαδημαϊκή ανταγωνιστικότητα τους.<br /><br />Όμως είναι προφανές ότι η αλλαγή που έχει ανάγκη ο εκπαιδευτικός σχεδιασμός στη χώρα μας δεν μπορεί, ανεξαρτήτως των προτεινόμενων ρυθμίσεων, να ξεκινά από το πανεπιστήμιο. Η αλλαγή χρειάζεται ρίζες και βάσεις και δεν μπορεί παρά να ξεκινήσει από το δημοτικό σχολείο-, από τα θεμέλια, δηλαδή, του εκπαιδευτικού μας συστήματος.<br />Χρειαζόμαστε ένα δημοτικό σχολείο που θα καλλιεργεί δεξιότητες, που θα συνδέεται με την τοπική κοινωνία, που θα λογοδοτεί στην κοινωνία, που θα στηρίζεται σε καινοτόμες παιδαγωγικές μεθόδους δίνοντας έμφαση στη χαρά της δημιουργίας, στα σχέδια εργασίας, στην ομαδοσυνεργατική διδασκαλία. Ένα σχολείο ανοιχτό στην κοινωνία και στις ανάγκες της.<br /><br />Οι αλλαγές στο γυμνάσιο και στο λύκειο οφείλουν να απαντήσουν σε συγκεκριμένα κοινωνικά αιτήματα αντικαθιστώντας το φροντιστηριακό λύκειο με μια αυτοδύναμη εκπαιδευτική μονάδα που θα δίνει ευκαιρίες για σπουδές και δουλειά. Το τέλος της υποχρεωτικής εκπαίδευσης πρέπει να οδηγεί στην ολοκληρωμένη γνώση μιας ξένης γλώσσας, της βασικής μαθηματικής αντίληψης, των ελληνικών, της χρήσης υπολογιστών και του κοινωνικού, πολιτικού και θεσμικού πλαισίου.<br /><br />Χρειαζόμαστε ένα σύστημα πρόσβασης στην τριτοβάθμια εκπαίδευση με την αδιάβλητη σημερινή θωράκισή του αλλά και με τη συμμετοχή των ιδρυμάτων στην επιλογή των φοιτητών τους. Ένα σύστημα που θα κατατείνει στη σταδιακή εξαφάνιση του φαινομένου της παραπαιδείας μέσα από την εμπέδωση μιας άλλης κοινωνικής αντίληψης για το ρόλο του σχολείου, αλλά και μιας άλλης αναπτυξιακής πραγματικότητας σε σχέση με τις εναλλακτικές λύσεις μετά την υποχρεωτική εκπαίδευση.<br /><br />Οι αλλαγές στο χώρο της εκπαίδευσης χρειάζονται τρεις προϋποθέσεις:<br />ΟΡΑΜΑ, γιατί ο στόχος της παροχής ίσων δυνατοτήτων και ευκαιριών στη γνώση δεν μπορεί να υλοποιηθεί από διαχειριστές ή γραφειοκράτες.<br />ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΗ, γιατί η επένδυση στο ανθρώπινο δυναμικό, την έρευνα, την παραγωγή και διάχυση της γνώσης είναι η πιο ακριβή επένδυση.<br />ΔΙΑΛΟΓΟ, γιατί οι αληθινές μεταρρυθμίσεις υλοποιούνται μόνο όταν στηρίζονται από τους συντελεστές της εκπαιδευτικής διαδικασίας, αλλά και από την κοινωνία, δηλαδή τους αποδέκτες των επιχειρούμενων αλλαγών.<br />Είναι προφανές ότι και στις τρεις αυτές προϋποθέσεις η κυβέρνηση είτε αδυνατεί να ανταποκριθεί, είτε δεν το επιθυμεί. Είναι βέβαιο ότι η ελληνική κοινωνία τής το έχει ήδη χρεώσει.Μιλένα Αποστολάκηhttp://www.blogger.com/profile/15205808891529515008noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3997397152803728837.post-86151594015356211372009-03-05T15:07:00.000+02:002009-08-20T15:09:46.489+03:00Το Πρόσχημα της Εγκληματικότητας και το Έλλειμμα της ΑσφάλειαςΗ απελθούσα διακυβέρνηση George W. Bush, με αφορμή τα τραγικά γεγονότα της 11ης Σεπτεμβρίου 2001, επέβαλε στο εσωτερικό των Ηνωμένων Πολιτειών μια πολιτική που οδήγησε στην καταστρατήγηση βασικών ανθρώπινων δικαιωμάτων στη βάση της υπεράσπισης του εθνικού συμφέροντος από τις «ασύμμετρες απειλές». Το δόγμα Bush στην άσκηση της εξωτερικής πολιτικής μεταφράστηκε σε στρατηγική που με το πρόσχημα της πάταξης της τρομοκρατίας, οδήγησε τις ΗΠΑ στη διεθνή απομόνωση. Το δόγμα Bush βασίστηκε στην καλλιέργεια του φόβου στην αμερικάνικη κοινωνία και την εξάπλωσή του σε ολόκληρο τον πλανήτη. Η πολιτική του φόβου δημιούργησε αίσθημα ανασφάλειας. Η φοβικότητα καλλιέργησε σύνδρομα και επέτεινε την αβεβαιότητα. Πλέον η πολιτική αντιπαράθεση οδηγήθηκε μοιραία σε μια συζήτηση για τον προσδιορισμό των κινδύνων που πρέπει να φοβούνται περισσότερο οι πολίτες και την αναζήτηση του καταλληλότερου «μεσσία» για να αντιμετωπίσει το πρόβλημα.<br /><br />Μια ανάλογη -όχι παρόμοια- κατάσταση βιώνει και η Ελληνική κοινωνία. Οι Έλληνες πολίτες παρατηρούν εμβρόντητοι την αύξηση τόσο της καθημερινής εγκληματικότητας, όσο και της οργανωμένης. Το αίσθημα της ανασφάλειας και της ανομίας είναι κυρίαρχο. Το πρόβλημα ασφαλώς δεν είναι νομικό ή δικαστικό. Δεν αφορά στην απουσία ενός επαρκούς θεσμικού πλαισίου ή στο έλλειμμα αυστηρών ποινών στον ισχύοντα ποινικό κώδικα που θα οδηγήσουν στον αποτελεσματικό παραδειγματισμό και κυρίως στην αποτροπή επαναλαμβανόμενης τέλεσης αξιόποινων πράξεων. Το πρόβλημα είναι κοινωνικό και πολιτικό. Η κοινωνική του διάσταση όσο προφανής είναι άλλο τόσο βέβαια δεν μπορεί να αποτελεί και το άλλοθι για τοποθετήσεις που σκόπιμα ή όχι μπορεί να παρερμηνευθούν οδηγώντας στο συμπέρασμα της λανθάνουσας υιοθέτησης ή εν πάσει περιπτώσει κατανόησης συλλήβδην των εγκληματικών αυτών πράξεων και ένταξής τους σε ένα υποτιθέμενο κοινωνικό ποτάμι οργής.<br /><br />Η καταρρακωμένη και παραπαίουσα κοινωνική συνοχή στη χώρα μας, καθώς και η εμπεδωμένη αίσθηση της απόλυτης ανηθικότητας που κυριαρχεί σε ολόκληρη τη δημόσια ζωή, είναι παράγοντες διαλυτικοί για μια κοινωνία. Η δημόσια καθημερινότητα ανατροφοδοτεί στους πολίτες και ιδιαίτερα στους νέους μια διογκούμενη οργή και τους κάνει να αισθάνονται ότι οτιδήποτε σχεδιάζεται για τον τόπο όχι απλά δεν τους συμπεριλαμβάνει, αλλά υπηρετεί ιδιοτελείς και αντίθετες στο δημόσιο συμφέρον σκοπιμότητες. Την ίδια στιγμή αυτό το αναξιόπιστο κράτος έχει απωλέσει κάθε στοιχείο επιχειρησιακής αποτελεσματικότητας και αξιόπιστης λειτουργίας που με κόπο και δημόσιες επενδύσεις απέκτησε τη δεκαετία 1993-2004. Η επιστροφή του σκληρού κομματικού κράτους που είναι αλήθεια ότι ποτέ δεν μας εγκατέλειψε ως σύστημα κρατικής οργάνωσης, αισθητά όμως υποχώρησε την ίδια προηγούμενη δεκαετία, διέλυσε εν ριπή οφθαλμού τον επιχειρησιακό κορμό της ελληνικής αστυνομίας και σήμερα η κυβέρνηση τρέχει πίσω από όσα η ίδια σε ένα βαθμό με τις επιλογές της προκάλεσε. Όλοι οι δείκτες αποδεικνύουν ότι τα τελευταία πέντε χρόνια γίναμε μάρτυρες μιας πρωτοφανούς επιχείρήσης διάλυσης και άλωσης στο χώρο των σωμάτων ασφαλείας με τραγικά αποτελέσματα σε ότι αφορά στο αίσθημα ασφάλειας των πολιτών. Για πρώτη φορά έπειτα από πολλά χρόνια στην ιστορία της μεταπολιτευτικής Ελλάδας το πρόβλημα της ασφάλειας εμφανίζεται και μάλιστα πρώτο σε όλες τις μετρήσεις της κοινής γνώμης στα προβλήματα που απασχολούν την ελληνική κοινωνία. <br /> <br />Η επίκληση του επιχειρήματος της διογκούμενης εγκληματικότητας από την κυβέρνηση λειτουργεί ήδη ως πρόσχημα για την επιβολή ενός καταχρηστικού ποινικού ελέγχου, που θέτει στο στόχαστρό του όλους τους πολίτες ανεξαιρέτως, τόσο τις μειοψηφίες όσο και τις πλειοψηφίες, και τελικά την ίδια τη δημοκρατία. Η εμπέδωση του αισθήματος ασφάλειας του πολίτη πρέπει να είναι βασικός στόχος. Σε ένα σύγχρονο κράτος δικαίου, όμως, δεν υπάρχουν διλήμματα μεταξύ ελευθερίας και ασφάλειας. Ασφάλεια για τον πολίτη υπάρχει μόνο όταν γίνονται απολύτως σεβαστά τα συνταγματικά κατοχυρωμένα ατομικά και κοινωνικά δικαιώματα και οι θεμελιώδεις ελευθερίες. Η απόφαση της κυβέρνησης να ποινικοποιήσει την «κουκούλα» δεν συνιστά μόνο έναν επικίνδυνο αναχρονισμό, που θυμίζει στους πολίτες τις εποχές που η λογική της «περιύβρισης αρχής» έθετε προσκόμματα στη δημοκρατική λειτουργία των θεσμών. Κατά κύριο λόγο η απόφαση αυτή δίνει άλλοθι στην αναποτελεσματικότητα και την αδυναμία της κυβέρνησης να διαχειριστεί την κοινωνική και οικονομική κρίση. Η αστυνομία πρέπει να σέβεται τον πολίτη και να είναι παρούσα όταν και όπου τη χρειαστεί. Πρέπει να εμπεδώνει το αίσθημα ασφάλειας, αντιμετωπίζοντας αποτελεσματικά την εγκληματικότητα σε όλες της τις μορφές. Πρέπει να σέβεται τις δημοκρατικές ελευθερίες και τα πολιτικά δικαιώματα και ταυτοχρόνως να είναι ένας μηχανισμός πρόληψης και καταστολής της εγκληματικότητας. Τα παραπάνω προϋποθέτουν, όμως, ένα συνολικό επιτελικό σχεδιασμό. Προϋποθέτουν επαγγελματισμό και σοβαρότητα και όχι λογική χωροφύλακα του ’60. Η αστυνομία χρειάζεται νέα δομή, προσαρμοσμένη στη διοικητική αναδιάρθρωση της χώρας, και νέα διάταξη δυνάμεων, προσαρμοσμένη στις πραγματικές ανάγκες της κοινωνίας. Οι αστυνομικοί πρέπει να βρίσκονται στο δρόμο για την προστασία των πολιτών, εκπαιδευμένοι, καταρτισμένοι, θωρακισμένοι οι ίδιοι, προκειμένου να θωρακίσουν συνολικά την κοινωνία. <br /><br />Όλες οι παραπάνω προτεραιότητες προϋποθέτουν ασφαλώς ένα διαφορετικό κράτος. Στη χώρα μας, καμιά μεγάλη αλλαγή και καμιά ριζική μεταρρύθμιση δεν μπορεί να πετύχει, αν δεν αγγίξει την καρδιά της λειτουργίας του κράτους, καθώς εκεί εντοπίζεται η πηγή των προβλημάτων, που παράγει και αναπαράγει αγκυλώσεις, τρέφει τον αναχρονισμό, τροφοδοτεί τη στασιμότητα και τη διαφθορά, καταδυναστεύει τους πολίτες και στρεβλώνει την οικονομία. Όλα αυτά προϋποθέτουν το εγχείρημα μιας νέας πολιτικής και κοινωνικής αλλαγής. Προϋποθέτουν μια πολιτική ανατροπή που θα δρομολογήσει το νέο κύμα τομών που έχει ανάγκη η χώρα. Οι εκλογές είναι η μόνη διέξοδος και σε αυτό το εγχείρημα φαίνεται ότι εναποθέτει τις ελπίδες της μια καινούργια κοινωνική πλειοψηφία.Μιλένα Αποστολάκηhttp://www.blogger.com/profile/15205808891529515008noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3997397152803728837.post-52101764966247485182008-07-01T17:43:00.007+03:002008-07-01T18:19:07.649+03:00Η υπόθεση Siemens απειλεί την ποιότητα της δημοκρατίας μας, τη συλλογική μας συνείδηση που τείνει να εθιστεί σε μια ισοπεδωτική απαξίωση των πάντων<strong>Το κλίμα στο πολιτικό κλίμα είναι βαρύ. Απειλεί τη συνοχή των κομμάτων η Siemens;</strong><br />Η υπόθεση της Siemens απειλεί κάτι πολύ σημαντικότερο από τη συνοχή των κομμάτων, η ύπαρξη και λειτουργία των οποίων οφείλει να υπηρετεί και να ανταποκρίνεται σε συγκεκριμένες ιστορικές συνθήκες και ανάγκες. Η υπόθεση Siemens απειλεί την ποιότητα της δημοκρατίας μας, τη λειτουργία των θεσμών, την ασθενική έως ανύπαρκτη σχέση εμπιστοσύνης των πολιτών με τα κόμματα, τη συλλογική μας συνείδηση που τείνει να εθιστεί σε μια ισοπεδωτική απαξίωση των πάντων, στην αδιέξοδη αντίληψη του ότι «όλοι ίδιοι είναι» η οποία όσες φορές επικράτησε, μόνο δεινά επεφύλαξε στον τόπο μας.<br /><br /><strong>Υπάρχει χώρο για νέο κόμμα;</strong><br />Έχει μεγάλη σημασία η σημερινή συγκυρία και η καταγραφόμενη και απόλυτα δικαιολογημένη αποστασιοποίηση των πολιτών από το πολιτικό σύστημα να μην μας οδηγήσει σε εύκολα γρήγορα και ενδεχομένως λανθασμένα συμπεράσματα. Ο κενός χώρος που φαίνεται να διαγράφεται μέσα από την ανησυχία και τη αγωνία των πολιτών έχει κατά την άποψη μου ως ζητούμενο την επαναφορά στο πολιτικό προσκήνιο και την ενίσχυση της έννοιας της παράταξης και λιγότερο τη δημιουργία νέων κομμάτων. Οι πολίτες αναζητούν ελπίδα για το μέλλον, όραμα, ασφάλεια και προοπτική. Και αυτά μπορούν στην παρούσα δύσκολη συγκυρία να υπηρετηθούν καλύτερα και αξιόπιστα από την επαναφορά στην μεγάλη και πλειοψηφική παράταξη και λιγότερο από άλλο ένα νέο και ενδεχομένως θνησιγενές κόμμα.<br /><br /><strong>Ο</strong><strong> Γ. Παπανδρέου έδειξε τη διαφθορά ως βασική αιτία των δεινών της χώρας...</strong><br /> Τη χώρα κυβερνά μια κυβέρνηση κατώτερη των περιστάσεων. Μιά κυβέρνηση πολύ χειρότερη από την κυβέρνηση Μητσοτάκη, που ξεπουλά δημόσιο πλούτο, που κυβερνά για τους ημετέρους και μόνο με τους ημετέρους, που μας γυρίζει πίσω στη δεκαετία του 60 τόσο σε ότι αφορά στην ανάπτυξη του τόπου όσο και στις συνθήκες ζωής των νοικοκυριών, των εργαζόμενων, των συνταξιούχων των νέων ανθρώπων. Ασφαλώς το παρελθόν κουβαλά καθυστερήσεις, παθογένειες, θεσμικά ελλείμματα που επιβραδύνουν και πολλές φορές ακυρώνουν προσπάθειες. Και ανάμεσα στα ζητήματα αυτά, η διαφθορά ως ένα διαχρονικό πρόβλημα στη λειτουργία του κράτους που έχει διαποτίσει την κοινωνία μας και συναντάται τόσο στη δημόσια όσο και στην ιδιωτική σφαίρα αποτελεί μέγα θέμα. Τα δεινά του τόπου όμως είναι σήμερα κατ’αρχήν η εξοντωτική για τους πολίτες ακρίβεια, η κατάρρευση της έννοιας του δημόσιου αγαθού μέσα από τη συνειδητή διάλυση του δημόσιου νοσοκομείου, του δημόσιου σχολείου και πανεπιστημίου, το αδιέξοδο του νέου επιστήμονα, η ανασφάλεια κάθε εργαζόμενου σε σχέση με το μέλλον. Όλα αυτά δυναμιτίζουν την κοινωνική συνοχή που υπήρξε στόχος από την δεκαετία του 80 και οδηγούν στην κοινωνία των 2/3, οδηγούν σε γενικευμένο και αυξανόμενο αποκλεισμό, στη φτώχεια και στην περιθωριοποίηση, δηλαδή στα μεγάλα δεινά της χώρας.<br /><br /><strong>Εσείς είστε περήφανη ή ντρέπεστε για το κυβερνητικό σας παρελθόν;</strong><br />Οι κυβερνήσεις του Ανδρέα Παπανδρέου και του Κώστα Σημίτη άφησαν στη χώρα ένα μεγάλο έργο κοινωνικών αλλαγών και αναπτυξιακού πλεονάσματος. Ασφαλώς υπήρξαν καθυστερήσεις, αστοχίες ελλείμματα που πολλές φορές είχαν ως αποτέλεσμα την ανατροπή των στοχεύσεων μας και επέφεραν επιπτώσεις με αρνητικό πρόσημο για την καθημερινότητα των πολιτών, εκείνων που θα έπρεπε να είναι οι αποδέκτες των καρπών της πολιτικής μας, δηλαδή των μη προνομιούχων. Όμως ασφαλώς το ισοζύγιο αυτού του κυβερνητικού παρελθόντος είναι θετικό για τον τόπο. Η Ελλάδα πήγε πολλά βήματα μπροστά και δεν δικαιούμαστε στο όνομα της οποιαδήποτε αυτοκριτικής να το ξεχνάμε ή να το αρνούμαστε.<br /><br /><strong>Συμφωνείτε με την κίτρινη κάρτα στον Κ. Σημίτη;</strong><br />Ο κ. Σημίτης υπήρξε Πρωθυπουργός της χώρας για οκτώ συνεχή χρόνια και με τις κυβερνήσεις του υλοποίησε ένα πολύ σημαντικό έργο. Τον σέβομαι και τον τιμώ.<br /><br /><strong>Γιατί δεν κερδίζει το ΠΑΣΟΚ ; Φταίνε οι δημοσκοπήσεις και τα μέσα ενημέρωσης; Φταίνε οι προσωπικές στρατηγικές;</strong><br />Οι δημοσκοπήσεις δυστυχώς για το ΠΑΣΟΚ επιβεβαιώθηκαν στις εκλογές του Σεπτεμβρίου του 2007 και κατά τη γνώμη μου οφείλουμε να τις διαβάζουμε χωρίς πάθη με προσοχή και κριτική σκέψη. Πιστεύω επίσης ότι παρά το ότι η τηλεοπτική δημοκρατία είναι μια πραγματικότητα που χειραγωγεί πτυχές της κοινής γνώμης, η δημιουργία και εξάπλωση ενός δυναμικού κοινωνικού και πολιτικού ρεύματος δεν μπορεί να ανακοπεί όσο προσπάθεια και αν καταβληθεί από κατευθυνόμενα μέσα μαζικής ενημέρωσης και άλλα συμφέροντα.<br />Άρα ζητούμενο είναι να ανακτήσει και πάλι το ΠΑΣΟΚ με όρους σημερινούς την πολιτική ηγεμονία. Να γίνει πρωταγωνιστής των εξελίξεων, να δώσει το στίγμα με το οποίο θα βγάλει τη χώρα από την σημερινή κρίση, να μιλήσει συγκεκριμένα με αριθμούς για το πώς θα βοηθήσει αυτούς που σήμερα δοκιμάζονται ή αφανίζονται. Αυτό ελπίζουν και περιμένουν οι πολίτες από μας.<br /><br /><strong>Είναι λύση οι διαγραφές;</strong><br />Λύση είναι ό,τι δυναμώνει και μεγαλώνει την παράταξη, και όχι ό,τι την μικραίνει. Ό,τι την κάνει αξιόπιστη και ελκυστική. Οτιδήποτε συμβάλλει στο να ξαναχτίσει το ΠΑΣΟΚ τη σχέση του εμπιστοσύνης με τον κόσμο και να ξαναγίνει πλειοψηφικό.<br /><br /><strong>Μήπως θα έπρεπε να μπει στο γήπεδο η βασική ενδεκάδα που είχε ζητήσει ο Κ. Σκανδαλίδης;</strong><br />Είχα πάντα την άποψη ότι η μεγαλύτερη ασπίδα και το αλεξικέραυνο για έναν ηγέτη είναι τα στελέχη του. Ένας σταθερός αριθμός προσώπων που μιλά, προβληματίζεται, διαφωνεί, συνθέτει και αποτελεί για τους πολίτες τους εν δυνάμει ψηφοφόρους μας την εμπροσθοφυλακή με την οποία η παράταξη θα υλοποιήσει το όραμά της για τη χώρα.<br /><br /><strong>Έχει νόημα η φιλολογία περί συνεργασιών;</strong><br />Οποιαδήποτε συζήτηση εκπέμπει μήνυμα ηττοπάθειας, ή οδηγεί σε συνειρμούς που αμφισβητούν τη φυσιογνωμία και τα χαρακτηριστικά της παράταξης, δηλαδή την πλειοψηφικότητά της βλάπτει το ΠΑΣΟΚ, αποπροσανατολίζει τους πολίτες, δημιουργεί σύγχυση για τους στόχους μας. Διεκδικούμε να αλλάξουμε ξανά τη χώρα και απ’ αυτόν τον στόχο οφείλουμε να μην παραιτηθούμε.<br /><br />(ΕΘΝΟΣ, 29 Ιουλίου 2008)Μιλένα Αποστολάκηhttp://www.blogger.com/profile/15205808891529515008noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3997397152803728837.post-49016215735496961102008-05-20T15:34:00.005+03:002008-05-20T15:41:53.114+03:00Η συστηματική απαξίωση του δημόσιου πανεπιστημίου έχει επιλεγεί από την κυβέρνηση ως μέθοδος που θα κάμψει την κοινωνική αντίδρασηΤο ελληνικό πανεπιστήμιο δεν πρόκειται να βγει από το τέλμα του εάν δεν ιδρυθούν ιδιωτικά πανεπιστήμια» δήλωσε ο υπουργός Παιδείας, χωρίς αιδώ, αλλά με πλήρη συνείδηση. Είναι εντυπωσιακός ο τρόπος με τον οποίο ο υπουργός εκχωρεί στους ιδιώτες και στα κεφάλαιά τους την εξουσία που του παρείχε διά της ψήφου του ο λαός, προκειμένου να ασκήσει πολιτική στον χώρο της παιδείας.<br /><br />Είναι προφανές ότι οι δυσλειτουργίες και τα προβλήματα στον χώρο της Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης αποτελούν το τέλειο άλλοθι γι΄ αυτήν την κυβέρνηση, που καθημερινά με την πολιτική της αναιρεί την έννοια του δημόσιου αγαθού. Είναι ακόμη προφανέστερο ότι η συστηματική απαξίωση του δημόσιου πανεπιστημίου, που συντελείται μεθοδικά και ποικιλοτρόπως, έχει επιλεγεί από την κυβέρνηση ως μέθοδος που θα κάμψει την κοινωνική αντίδραση, καθώς ακόμα και οι πλέον υποψιασμένοι πολίτες θα σκεφθούν ότι, προκειμένου τα παιδιά τους να μάθουν γράμματα, όπως πληρώνουν για το δημοτικό, το γυμνάσιο και το λύκειο, ας πληρώσουν και για το πανεπιστήμιό τους. Οι πιο εύποροι βέβαια θα έχουν πρόσβαση στα καλύτερα ιδιωτικά «πανεπιστήμια» και οι λιγότερο στα δεύτερης διαλογής. Άλλωστε κάποιοι θα σπεύσουν να πουν ότι το ίδιο συμβαίνει και σήμερα με αυτούς που δεν εισάγονται στο ελληνικό πανεπιστήμιο, είτε γιατί δεν το επιθυμούν είτε γιατί δεν τα καταφέρνουν. Κάπως έτσι ξηλώνεται και ο τελευταίος πόντος από τον καμβά της δημόσιας δωρεάν παιδείας, που ο Γέρος της Δημοκρατίας θεμελίωσε.<br /><br />Η αλήθεια είναι ότι η σημερινή κυβέρνηση, πέρα από το ότι δεν μπορεί να αναμορφώσει το ελληνικό πανεπιστήμιο, διότι στερείται οράματος και σχεδίου, κυρίως δεν το επιθυμεί. Έχει άλλα σχέδια και άλλη φιλοσοφία. Είναι βέβαιο πως, αν είχε τη δυνατότητα να εφαρμόσει ένα αντίστοιχο με τον ΟΤΕ σχέδιο ξεπουλήματος των ελληνικών πανεπιστημίων, θα το είχε κάνει. Όμως στον χώρο της παιδείας οι συνταγματικοί περιορισμοί υφίστανται και ο συμβολισμός είναι ακόμη ζωντανός.<br /><br />Ο κύβος έχει ριφθεί. Ένα από τα τελευταία κοινωνικά κεκτημένα της ελληνικής οικογένειας, ένα οικοδόμημα γνώσης και προκοπής στο οποίο πρέπει να έχουν πρόσβαση όλοι, και πάντως όχι οι πλουσιότεροι και οι ισχυρότεροι, απαξιώνεται και ενταφιάζεται. Ας το έχουμε όλοι υπόψη μας, προκειμένου σύντομα, και πάντως όταν κληθούμε, να το αποτρέψουμε με την ψήφο μας.<br />(ΤΑ ΝΕΑ, 14-5-08)Μιλένα Αποστολάκηhttp://www.blogger.com/profile/15205808891529515008noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-3997397152803728837.post-91253103740745620152008-05-20T15:05:00.005+03:002008-05-21T12:46:13.542+03:00Ολοένα και μεγαλύτερα τμήματα της κοινωνίας αισθάνονται αποκλεισμέναΜέσα από τους απεργούς, μπροστά στη Βουλή, βγαίνει η Μιλένα Αποστολάκη. Της ζητάνε να κάνει κάτι. Τι να κάνει; Θα καταψηφίσει. Και τους το λέει: «Δύσκολα τα πράγματα παιδιά. Η κυβέρνηση θα μείνει ανυποχώρητη. Και εμείς θα κάνουμε τα πάντα, τροπολογίες, ονομαστικές ψηφοφορίες. Είμαστε δίπλα σας, είμαστε μαζί…» Μετά από λίγο φεύγει. Έτσι είναι το στυλ της. Άμεσο. Και ειλικρινές, όσο μπορεί ένας πολιτικός να είναι ειλικρινής. Η Μιλένα Αποστολάκη δείχνει μαχητική και σταθερή. Αυτό είναι προσόν σήμερα. Διότι σήμερα, για να είσαι ΠΑΣΟΚ, χρειάζεσαι σταθερότητα. Και φαίνεται πως τη διαθέτει όπως και πίστη και μάλιστα με το παραπάνω, παρ’ ότι όπως λέει και η ίδια… Δύσκολοι καιροί…<br /><br /><strong>Τελείωσε το συνέδριο. Και τώρα θα ακολουθήσετε πορεία ανόδου;</strong><br /> Δεν υπάρχει ούτε ένας φίλος η ψηφοφόρος του ΠΑΣΟΚ που να μην προσδοκά την επιστροφή του ΠΑΣΟΚ στη δυναμική που είχε η παράταξη και στην πλειοψηφική της έκφραση. Όλα τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ αγωνιζόμαστε με όλες μας τις δυνάμεις για το στόχο αυτό, τόσο πριν το συνέδριο αλλά και από την επομένη του συνεδρίου που έχει ασφαλώς σημάνει για το ΠΑΣΟΚ την απαρχή ενός νέου κινήματος.<br /><br /><strong>Πρώτη φορά βλέπω συνέδριο, όπου το κεντρικό πρόσωπο να είναι ο πρόεδρος άλλου κόμματος!<br /></strong> Η συγκυρία πολλές φορές αναδεικνύει «παράδοξα» και «πρωτότυπα». Πέρα όμως από τα στιγμιότυπα της επικαιρότητας για μένα κεντρικό πρόσωπο του συνεδρίου ήταν ο κάθε ένας από τις επτά περίπου χιλιάδες συνέδρους με την αυθεντική και γνήσια αγωνία του για το μέλλον της παράταξης και την προοπτική της.<br /><br /><strong>Πως σας φαίνεται ο Αλέξης Τσίπρας;<br /></strong> Ένας νέος άνθρωπος, άφθαρτος, που βγήκε μέσα από τα κινήματα. Ασφαλώς η συζήτηση αυτή όμως εφάπτεται με την κρίση που υπάρχει στο ΠΑΣΟΚ. Εδώ βεβαίως θα πρέπει κανείς να αναγνωρίσει ότι ο ΣΥΝ δεν μίλησε για ανανέωση αλλά έκανε πράξη την ανανέωση και αυτό φαίνεται ότι η κοινωνία του το πιστώνει.<br /><br /><strong>Κι εσείς κάνατε ανανέωση όμως, αλλά δεν έπιασε…</strong><br /> Εκ του αποτελέσματος φάνηκε ότι κάναμε λιγότερα απ’ όσα οι καιροί ζητούσαν.<br /><br /><strong>Όλο για την αριστερά μιλάτε. Νομίζετε ότι αυτό είναι ένας καλός τρόπος να κερδίσετε τις εκλογές;</strong><br /> Στην Ελλάδα ολοένα και μεγαλύτερα τμήματα της κοινωνίας αισθάνονται αποκλεισμένα. Είναι παρίες ενός συστήματος που δεν τους συμπεριλαμβάνει. Είναι εκτός παιχνιδιού. Η ανασφάλεια που βιώνουν και οι ανάγκες τους δεν μπορεί παρά να είναι για το ΠΑΣΟΚ πυξίδα. Οφείλουμε γι’ αυτούς τους ανθρώπους να «ανοίξουμε και πάλι το παιχνίδι». Αυτή η προσέγγιση και αυτή η λύση είναι αναμφισβήτητα μια αριστερή απάντηση.<br /><br /><strong>Όπως το περιγράφετε, νομίζω ότι μεταφερόμαστε στις αρχές του 70!</strong><br /> Έτσι είναι! Πιστεύω ότι σήμερα η Ελλάδα θυμίζει πολύ εκείνη την εποχή. Όπου όλοι ήταν εκτός παιχνιδιού και τον έλεγχο τον είχε μια μικρή μειοψηφία. Οι δάσκαλοι, οι καθηγητές, οι νέοι επιστήμονες, οι μικρομεσαίοι, σήμερα ασφυκτιούν. Ποιοι από αυτούς σήμερα μπορούν να κάνουν όνειρα για το μέλλον τους; Είναι λοιπόν όπως στα τέλη του 70. Τότε όμως ήρθε ο Ανδρέας και το ΠΑΣΟΚ και έφεραν την αλλαγή.<br /><br /><strong>Σήμερα ποιος θάρθει;</strong><br /> Σήμερα πρέπει να ξανάρθει το ΠΑΣΟΚ με την πρόταση του για τη νέα αλλαγή που έχει ανάγκη η χώρα τον 21ο αιώνα.<br /><br /><strong>Είστε παθιασμένη, δεν νιώθετε μελαγχολία με όσα γίνονται;</strong><br /> Ναι. Αλλά κυρίως νιώθω ανάγκη να το παλέψουμε και στο τέλος να μείνουμε όρθιοι και να μην συρθούμε στο φρικτό «ΟΛΟΙ ΙΔΙΟΙ ΕΙΝΑΙ». Δεν είμαστε όλοι ίδιοι και ήρθε η ώρα να το αποδείξουμε με τις θέσεις μας για τα δημόσια αγαθά, το σχολείο, το πανεπιστήμιο, το εθνικό σύστημα υγείας, με τις δεσμεύσεις μας για μια ριζική αναδιανομή. Ήρθε η ώρα των αριθμών και των δεσμεύσεων για το ΠΑΣΟΚ και πρέπει να είμαστε πολύ συγκεκριμένοι.<br /><br /><strong>Ειλικρινά, πιστεύετε ότι η πολιτική σας κατεύθυνση πρέπει να είναι το εκλογικό μέτωπο με τον Συν;</strong> <br /> Έχει σημασία η όλη συζήτηση να μην αναπαράγει ηττοπάθεια και μοιρολατρία. Η πλειοψηφικότητα του ΠΑΣΟΚ είναι μέρος της φυσιογνωμίας του και οφείλουμε να παλέψουμε για να την ξανακερδίσουμε. Ναι, λοιπόν, στις συνεργασίες, που θα μας κάνουν πιο δυνατούς, που θα κάνουν την κοινωνία μας πιο κερδισμένη, επειδή βασίζονται σε σύγκλιση ιδεών, στην απόφαση για μια κοινή προσπάθεια, και που δεν αποτελούν την αναγκαστική λύση μπροστά σε εκλογικά ποσοστά που υποχωρούν.<br /><br /><strong>Γιατί μιλάει ο Πρόεδρος και πίσω του φαίνονται το πρόσωπα? Αυτό γίνεται στην Αμερική, αλλά εκεί είναι άλλο στυλ. Πιο ελαφρύ…</strong><br /> Αντιλαμβάνομαι τον ρόλο της επικοινωνίας σήμερα και την επίδραση της. Δεν είναι όμως η ουσία, δεν είναι αυτό η πολιτική και για το λόγο αυτό η σημασία της είναι περιορισμένη<br /><br /><strong>Θα τελειώσετε καμιά φορά με τις εκλογές που κάνετε μεταξύ σας;</strong><br /> Η εκλογή των νέων οργάνων μετά το συνέδριό μας νομίζω ότι αποτελεί ένα τελευταίο στάδιο.<br /><br /><strong>Το λέω διότι ψηφίζουμε συνεχώς ΠΑΣΟΚ εδώ και μήνες, αλλά μετά τις εκλογές!</strong><br /> Το θέμα είναι και για αυτό αγωνιζόμαστε όλοι, να ψηφίσετε ΠΑΣΟΚ στις επόμενες εκλογές.<br /><br /><strong>Συμφωνείτε, το Πολιτικό σας Συμβούλιο να αποτελείται από στελέχη που δεν έχουν υπουργική θητεία;<br /></strong> Οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ με τα λάθη και τις παραλείψεις τους προσέφεραν πολλά στη χώρα μας. Το ΠΑΣΟΚ, σήμερα, έχει ανάγκη ένα ισχυρό και αξιόπιστο πολιτικό κέντρο. Ευχή όλων είναι η νέα αυτή απόφαση του Προέδρου να εξασφαλίσει στο κόμμα αυτό που όλοι συνομολογούν ότι χρειάζεται.<br /><br /><strong>Θέλω να μου θέσετε ένα νέο όριο αποτυχίας. Ποια θα είναι για σας μια νέα αποτυχία; Οι ευρωεκλογές;<br /></strong> Ο κόσμος του ΠΑΣΟΚ δεν αντέχει τη συζήτηση για την επόμενη αποτυχία. Αγωνιά για τη νίκη και του την οφείλουμε.<br /><br /><strong>Μπορείτε να μου πείτε τι ιδέα ήταν αυτή του Γιώργου με το "Keep Walking;" Και του απάντησε ο μεν Σκανδαλίδης "Κβο βάντις," ο -δε- Ευθυμίου "Ded man walking," δηλαδή η πορεία του μελλοθάνατου…</strong><br /> Μη δίνουμε τόση σημασία στις ατάκες. Το θέμα είναι να μιλήσουμε πέρα από τις ατάκες στον κόσμο και ο κόσμος να μας ακούσει με ενδιαφέρον και το ενδιαφέρον να το μετασχηματίσουμε σε εμπιστοσύνη, σε πίστη, σε όραμα για αλλαγή. Αυτό είναι το στοίχημα.<br /><br /><strong>Θα το κερδίσετε Ή θα βλέπετε τον Τσίπρα να περνάει;</strong><br /> Είμαι εκ φύσεως μαχητική και αισιόδοξη και όλοι αυτοί οι πολίτες που με σταματούν στο δρόμο και με ρωτούν με αγωνία και προσδοκία για το ΠΑΣΟΚ απαιτούν να μην βλέπουμε τους άλλους να περνούν, αλλά να ξανανοίξουμε και πάλι νέους δρόμους για τη χώρα, τους ίδιους και τα παιδιά τους.<br /><br />(Συνέντευξη της Μιλένας Αποστολάκη στον Απόστολο Διαμαντή για το "Έψιλον" της Κυριακάτικης Ελευθεροτυπίας, 23-8-2008)Μιλένα Αποστολάκηhttp://www.blogger.com/profile/15205808891529515008noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3997397152803728837.post-19899478357468878432008-03-24T18:13:00.001+02:002008-03-26T12:19:34.217+02:00ΚαλωσόρισμαΜιλένα Αποστολάκηhttp://www.blogger.com/profile/15205808891529515008noreply@blogger.com10tag:blogger.com,1999:blog-3997397152803728837.post-65877215809050146192008-03-24T18:01:00.002+02:002008-03-26T12:18:52.876+02:00Η κρίση και οι προοπτικές για το μέλλονΕίναι πράγματι βαθιά η κρίση που μαστίζει τη χώρα. Μια κρίση που σφραγίστηκε με τον πιο αρνητικό τρόπο, με τη βαριά πολιτική και εκλογική ήττα του ΠΑΣΟΚ στις 16 Σεπτεμβρίου. Γιατί χάθηκε η ευκαιρία σ' αυτή την κρίση που είναι πολύχρονη, δεν είναι κρίση των τελευταίων μηνών, να υπάρξει μια γενναία, μια ελπιδοφόρα πολιτική ανατροπή για τον τόπο.<br />Χάθηκε αυτή η ευκαιρία κι από τις 16 Σεπτεμβρίου και μετά αυτή η κρίση κλιμακώνεται από μια κυβέρνηση που βυθίζεται η ίδια καθημερινά από τη δυσοσμία των σκανδάλων που παράγει, από την αδιέξοδη πολιτική της, από την αντιλαϊκή πολιτική της που έχει συγκροτήσει ήδη πλατιά κοινωνικά μέτωπα.<br /><br />Είμαστε όλοι παρόντες και παρούσες στους δρόμους μαζί με εκατοντάδες χιλιάδες εργαζομένους που διαδηλώνουν. Πέντε μήνες μόλις μετά την εκλογική της ήττα, αυτή η κυβέρνηση βρίσκεται σε πλήρη αναντιστοιχία με τη λαϊκή βούληση. Είναι μια εκρηκτική κοινωνική πραγματικότητα.<br /><br />Την ίδια στιγμή, το ΠΑΣΟΚ που συγκροτεί ακόμα στη συνείδηση κάθε Έλληνα την μόνη εναλλακτική πρόταση εξουσίας, τη μόνη εναλλακτικά μάλιστα προοδευτική πρόταση εξουσίας, είναι και πάλι πίσω. Και αυτή η κρίση ταυτόχρονα με την κρίση του πολιτικού συστήματος συνολικά, την κρίση που μαστίζει τη χώρα, είναι μια κρίση που πρέπει όλους να μας απασχολήσει και να μας προβληματίσει.<br /><br />Είναι μια κρίση που έχουμε χρέος να υπερβούμε άμεσα, γιατί ό,τι στην πολιτική χάνεται ως απόθεμα εμπιστοσύνης και κοινωνικής συμμαχίας, αναπληρώνεται πολύ δύσκολα, με πολύ κόπο και μετά από πολύ χρόνο. Πρέπει λοιπόν γρήγορα και άμεσα ν' ανατρέψουμε αυτό το έλλειμμα εμπιστοσύνης και το έλλειμμα ελπίδας που σήμερα γεννά το ΠΑΣΟΚ.<br /><br />Και πρέπει να το κάνουμε συντρόφισσες και σύντροφοι, κοιτάζοντας και ερμηνεύοντας το σήμερα και με το βλέμμα μας στο αύριο. Όχι με το βλέμμα μας στο χθες. Η δαιμονοποίηση του παρελθόντος συντρόφισσες και σύντροφοι είναι αδιέξοδη. Κι έχει μεγάλη σημασία, ότι εσείς που δικαιούσασταν να την κάνετε αυτή τη δαιμονοποίηση του παρελθόντος γιατί δε συμμετείχατε σε τίποτα απ' ό,τι αρνητικά σηματοδότησε το κυβερνητικό παρελθόν του ΠΑΣΟΚ, δεν το κάνατε. Γιατί εσείς πονάτε την παράταξη, γιατί εσείς δίνετε, εξακολουθείτε και δίνετε τη μάχη στο καφενείο και δεν πληγώνετε την παράταξη.<br /><br />Αυτή τη δαιμονοποίηση την έκαναν κατ' εξοχήν εκείνοι που δεν δικαιούνται δια να ομιλούν, πληγώνοντας την παράταξη καθημερινά. Όλοι εμείς λοιπόν εδώ που δεν πληγώνουμε την παράταξη, που αναλαμβάνουμε τη συλλογική ευθύνη γιατί μας ανήκει, πρέπει σήμερα να μιλήσουμε με τα μάτια στραμμένα στο μέλλον.<br /><br />Πρέπει να δούμε ότι η χώρα έχει γυρίσει στο παρελθόν. Θυμίζει τα τέλη της δεκαετίας του '70, όταν τα πιο πλατιά κοινωνικά στρώματα είχαν συμπιεστεί τόσο πολύ και αισθάνονταν ότι το παιχνίδι δεν τους συμπεριλαμβάνει, ότι είναι έξω απ' όλα, στο κοινωνικό, στο οικονομικό, στο πολιτικό γίγνεσθαι. Και ήρθε ο Ανδρέας Παπανδρέου με το όραμα της αλλαγής να δώσει φτερά στις ελπίδες τους και να τους μετατρέψει από παρείες σε πρωταγωνιστές.<br /><br />Οι συνθήκες, συντρόφισσες και σύντροφοι είναι όμοιες, είναι ίδιες. Αυτά τα μεσοστρώματα, αυτή η μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία είναι και πάλι στην απ' έξω, είναι συμπιεσμένη και αποκλεισμένη. Και ζητά με πάθος, ζητά διαμαρτυρόμενη αλλά με πάθος και ξεκάθαρο τρόπο, ζητά απάντηση στις ανάγκες της. Ζητά ξεκάθαρο πολιτικό στίγμα. Ζητά δηλαδή προτάσεις που δε θα είναι ουδέτερες, που θα έχουν πρόσημο, θα έχουν συγκεκριμένη ιδεολογική κατεύθυνση και περιεχόμενο.<br /><br />Η κοινωνία διψά πάλι για αλλαγή συντρόφισσες και σύντροφοι, όχι για διαχειριστική εναλλαγή στην εξουσία αλλά για πραγματική αλλαγή. Όπως διψάει και για ανανέωση. Αλλά όχι για ανανέωση στα λόγια. Όχι για ανανέωση ως ευχολόγιο, όχι για δειγματοληπτική ανανέωση. Αλλά για εκείνη την ανανέωση που σηματοδοτεί την μετατόπιση της χώρας από την εποχή της μεταπολίτευσης και το κάδρο της μεταπολίτευσης στην εποχή του 21ου αιώνα και το κάδρο του 21ου αιώνα.<br /><br />Αυτή την ανανέωση θέλει η ελληνική κοινωνία. Και το δείχνει μ' έναν πολύ ξεκάθαρο και ηχηρό τρόπο σε όλες τις μετρήσεις. Η ελληνική κοινωνία θέλει επίσης να μιλήσουμε με πάρα πολύ ξεκάθαρο τρόπο, με στίγμα δηλαδή για την έννοια του δημόσιου αγαθού συντρόφισσες και σύντροφοι.<br /><br />Και εδώ ήρθε για το ΠΑΣΟΚ η ώρα των αριθμών και των δεσμεύσεων. Η αναδιανομή συντρόφισσες και σύντροφοι, που είναι χρέος για το ΠΑΣΟΚ, δεν μπορεί να είναι μια ουδέτερη πολιτική εξαγγελία, γιατί εδώ που φτάσαμε, για αναδιανομή μιλά και ο Καραμανλής, για αναδιανομή τολμά ακόμα και μιλάει και ο Αλογοσκούφης.<br /><br />Ήρθε η ώρα της συγκεκριμένης αναδιανομής. Με αριθμούς και με δεσμεύσεις. Ήρθε η ώρα να ξανακοιτάξουμε στα μάτια τον δημόσιο υπάλληλο, τον καθηγητή, το δάσκαλο, και να τους μιλήσουμε για το ρόλο τους μέσα στην ελληνική οικονομία και μέσα στην ελληνική κοινωνία.<br />Ήρθε η ώρα να ξανακοιτάξουμε στα μάτια τον πολίτη και να του μιλήσουμε για το δημόσιο σχολείο και το δημόσιο νοσοκομείο που σήμερα, αν θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς, δεν υπάρχουν στην υπηρεσία του.<br /><br />Ήρθε η ώρα να ξανακοιτάξουμε το γιατρό που τελείωσε μετά από 10 χρόνια σπουδές, είναι άνεργος και πηγαίνει και παίρνει το επίδομα από το Ταμείο Ανεργίας και να του ξαναμιλήσουμε για το όραμά μας, για το Εθνικό Σύστημα Υγείας, να του πούμε ότι τον συμπεριλαμβάνει αυτό το όραμα, και να του δώσουμε μια προοπτική για τη ζωή του. Γιατί σήμερα οι άνθρωποι αυτοί δεν έχουν προοπτική.<br /><br />Πρέπει λοιπόν συντρόφισσες και σύντροφοι, στα μεσαία στρώματα το ΠΑΣΟΚ να δώσει προοπτική επιστροφής του στο κοινωνικοοικονομικό γίγνεσθαι. Πρέπει το σχέδιό μας για τη χώρα να τους περιλαμβάνει στα κέρδη απ' αυτή τη μεγάλη προσπάθεια στην οποία συμμετέχουν. Όλα αυτά μπορούν ν' αποτελέσουν το κοινό μας όραμα. Το κοινό μας όραμα με μια μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία που καταγράφει με έντονο τρόπο τη διαμαρτυρία της στις μετρήσεις της κοινής γνώμης και που αποτελεί σάρκα από τη σάρκα μας, κομμάτι της δύναμής μας.<br /><br />Αυτοί οι άνθρωποι που διαμαρτύρονται συντρόφισσες και σύντροφοι, δεν φεύγουν από το ΠΑΣΟΚ παρασυρόμενοι από ένα life style. Δεν πρέπει να τους αντιμετωπίσουμε υποτιμώντας μ' αυτό τον τρόπο την αγωνία τους.<br /><br />Αυτοί οι άνθρωποι που διαμαρτύρονται, που φεύγουν, που αναχωρούν και που είναι στο χέρι μας να τους ξανακερδίσουμε, μας ζητάνε να τους ξαναπροσφέρουμε μια ασπίδα κοινωνικής προστασίας, να τους ξαναπροσφέρουμε όραμα, ελπίδα, προοπτική. Να νιώσουν ότι το ΠΑΣΟΚ είναι μαζί τους και απέναντι σε κάποιους άλλους.<br /><br />Ένα κοινό όραμα είναι αυτό, που το ΠΑΣΟΚ μπορεί και πρέπει να εκφράσει πλειοψηφικά χωρίς να αρνιέται την ίδια του την υπόσταση. Γιατί αν το αρνηθούμε αυτό είναι σα να αρνιόμαστε την ίδια μας τη φυσιογνωμία.<br /><br />Συντρόφισσες και σύντροφοι, τα διάφορα σενάρια που αφορούν τη συγκυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, είτε με τη Νέα Δημοκρατία είτε με δυνάμεις της ευρύτερης Αριστεράς, παρ' ότι έχουν διαφορετική αφετηρία, πλήττουν και τα δυο με τον ίδιο τρόπο το ΠΑΣΟΚ γιατί συμβάλλουν στην αναίρεση της πλειοψηφικότητάς του.<br /><br />Αν σε ό,τι αφορά το σενάριο της δεξιάς συγκυβέρνησης έχουμε ένα τεράστιο πολιτικό και ηθικό επιχείρημα, αν αυτό το περιβόητο «όλοι ίδιοι είναι», δεν μπορεί να μας επιτρέπει ούτε θεωρητικά να μπαίνουμε σ' αυτή τη συζήτηση, στο άλλο σενάριο, το σενάριο μιας πλατιάς αριστερής προοδευτικής κυβερνητικής συμμαχίας, θα πρέπει να μιλήσουμε με ειλικρίνεια και να πούμε το εξής: Αν το ΠΑΣΟΚ σήμερα συρόμενο από τις αρνητικές γι αυτό δημοσκοπήσεις έρχεται ηττοπαθώς και μοιρολατρικά να πει ότι βρισκόμαστε στο τέλος του πολιτικού μας κύκλου, του πολιτικού μας συστήματος και άρα πρέπει να έχουμε μια επιλογή διαφορετική, είναι και πάλι σα ν' αρνιόμαστε τη φυσιογνωμία της παράταξης.<br /><br />Το ΠΑΣΟΚ γεννήθηκε ως κόμμα παράταξη, ως μια μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία, μια ομπρέλλα που δημιουργεί ρεύμα κοινωνικό, πολιτικό, πλειοψηφικό, δεν έχουμε δικαίωμα ν' αρνηθούμε αυτή μας την ευθύνη απέναντι σε έναν κόσμο που μπορεί σήμερα να διαμαρτύρεται, που μπορεί προσωρινά ν' αναχωρεί, αλλά εμάς περιμένει, εμάς δοκίμασε, εμάς απέρριψε, αλλά εξακολουθεί να ελπίζει σ' εμάς.<br /><br />Και όσο εμείς απέναντι στη σημερινή κατάσταση σκύβουμε το κεφάλι και του λέμε ότι μπορεί ν' άλλαξαν τα πράγματα, άρα να ξαναονειρευτεί ένα μικρότερο ΠΑΣΟΚ , αρνιόμαστε να πάρουμε την ευθύνη στα χέρια μας, την ευθύνη που μας αναλογεί.<br /><br />Η ευθύνη μας είναι ένα μεγάλο ΠΑΣΟΚ, ένα πλειοψηφικό ΠΑΣΟΚ, ένα ΠΑΣΟΚ που μπορεί και εμπνέει. Ένα ΠΑΣΟΚ που συγκροτεί την κυβέρνηση της πολιτικής σταθερότητας του αύριο για να κάνει πράξη την πολιτική αλλαγή που και πάλι έχει ο τόπος ανάγκη, όπως την είχε το 1981.Μιλένα Αποστολάκηhttp://www.blogger.com/profile/15205808891529515008noreply@blogger.com1