Καλωσόρισμα



Σας καλωσορίζω όλους στο ηλεκτρονικό μου ημερολόγιο, ένα χώρο μέσω του οποίου ελπίζω να αποκτήσω μια καθημερινή επαφή με όλους εσάς που προβληματίζεστε για το μέλλον, που θέλετε να ακούσετε μια διαφορετική πρόταση, που έχετε ακόμα την ελπίδα ότι τα πράγματα μπορούν να αλλάξουν, που είστε ή δεν είστε φίλοι και ψηφοφόροι μου, αλλά που θέλετε να εκφραστείτε και να επικοινωνήσετε μαζί μου.

Καλώς ήρθατε στο blog μου. Περιμένω τα σχόλια και τις απόψεις σας.

Με εκτίμηση,
Μιλένα

20 Μαΐ 2008

Η συστηματική απαξίωση του δημόσιου πανεπιστημίου έχει επιλεγεί από την κυβέρνηση ως μέθοδος που θα κάμψει την κοινωνική αντίδραση

Το ελληνικό πανεπιστήμιο δεν πρόκειται να βγει από το τέλμα του εάν δεν ιδρυθούν ιδιωτικά πανεπιστήμια» δήλωσε ο υπουργός Παιδείας, χωρίς αιδώ, αλλά με πλήρη συνείδηση. Είναι εντυπωσιακός ο τρόπος με τον οποίο ο υπουργός εκχωρεί στους ιδιώτες και στα κεφάλαιά τους την εξουσία που του παρείχε διά της ψήφου του ο λαός, προκειμένου να ασκήσει πολιτική στον χώρο της παιδείας.

Είναι προφανές ότι οι δυσλειτουργίες και τα προβλήματα στον χώρο της Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης αποτελούν το τέλειο άλλοθι γι΄ αυτήν την κυβέρνηση, που καθημερινά με την πολιτική της αναιρεί την έννοια του δημόσιου αγαθού. Είναι ακόμη προφανέστερο ότι η συστηματική απαξίωση του δημόσιου πανεπιστημίου, που συντελείται μεθοδικά και ποικιλοτρόπως, έχει επιλεγεί από την κυβέρνηση ως μέθοδος που θα κάμψει την κοινωνική αντίδραση, καθώς ακόμα και οι πλέον υποψιασμένοι πολίτες θα σκεφθούν ότι, προκειμένου τα παιδιά τους να μάθουν γράμματα, όπως πληρώνουν για το δημοτικό, το γυμνάσιο και το λύκειο, ας πληρώσουν και για το πανεπιστήμιό τους. Οι πιο εύποροι βέβαια θα έχουν πρόσβαση στα καλύτερα ιδιωτικά «πανεπιστήμια» και οι λιγότερο στα δεύτερης διαλογής. Άλλωστε κάποιοι θα σπεύσουν να πουν ότι το ίδιο συμβαίνει και σήμερα με αυτούς που δεν εισάγονται στο ελληνικό πανεπιστήμιο, είτε γιατί δεν το επιθυμούν είτε γιατί δεν τα καταφέρνουν. Κάπως έτσι ξηλώνεται και ο τελευταίος πόντος από τον καμβά της δημόσιας δωρεάν παιδείας, που ο Γέρος της Δημοκρατίας θεμελίωσε.

Η αλήθεια είναι ότι η σημερινή κυβέρνηση, πέρα από το ότι δεν μπορεί να αναμορφώσει το ελληνικό πανεπιστήμιο, διότι στερείται οράματος και σχεδίου, κυρίως δεν το επιθυμεί. Έχει άλλα σχέδια και άλλη φιλοσοφία. Είναι βέβαιο πως, αν είχε τη δυνατότητα να εφαρμόσει ένα αντίστοιχο με τον ΟΤΕ σχέδιο ξεπουλήματος των ελληνικών πανεπιστημίων, θα το είχε κάνει. Όμως στον χώρο της παιδείας οι συνταγματικοί περιορισμοί υφίστανται και ο συμβολισμός είναι ακόμη ζωντανός.

Ο κύβος έχει ριφθεί. Ένα από τα τελευταία κοινωνικά κεκτημένα της ελληνικής οικογένειας, ένα οικοδόμημα γνώσης και προκοπής στο οποίο πρέπει να έχουν πρόσβαση όλοι, και πάντως όχι οι πλουσιότεροι και οι ισχυρότεροι, απαξιώνεται και ενταφιάζεται. Ας το έχουμε όλοι υπόψη μας, προκειμένου σύντομα, και πάντως όταν κληθούμε, να το αποτρέψουμε με την ψήφο μας.
(ΤΑ ΝΕΑ, 14-5-08)

Ολοένα και μεγαλύτερα τμήματα της κοινωνίας αισθάνονται αποκλεισμένα

Μέσα από τους απεργούς, μπροστά στη Βουλή, βγαίνει η Μιλένα Αποστολάκη. Της ζητάνε να κάνει κάτι. Τι να κάνει; Θα καταψηφίσει. Και τους το λέει: «Δύσκολα τα πράγματα παιδιά. Η κυβέρνηση θα μείνει ανυποχώρητη. Και εμείς θα κάνουμε τα πάντα, τροπολογίες, ονομαστικές ψηφοφορίες. Είμαστε δίπλα σας, είμαστε μαζί…» Μετά από λίγο φεύγει. Έτσι είναι το στυλ της. Άμεσο. Και ειλικρινές, όσο μπορεί ένας πολιτικός να είναι ειλικρινής. Η Μιλένα Αποστολάκη δείχνει μαχητική και σταθερή. Αυτό είναι προσόν σήμερα. Διότι σήμερα, για να είσαι ΠΑΣΟΚ, χρειάζεσαι σταθερότητα. Και φαίνεται πως τη διαθέτει όπως και πίστη και μάλιστα με το παραπάνω, παρ’ ότι όπως λέει και η ίδια… Δύσκολοι καιροί…

Τελείωσε το συνέδριο. Και τώρα θα ακολουθήσετε πορεία ανόδου;
Δεν υπάρχει ούτε ένας φίλος η ψηφοφόρος του ΠΑΣΟΚ που να μην προσδοκά την επιστροφή του ΠΑΣΟΚ στη δυναμική που είχε η παράταξη και στην πλειοψηφική της έκφραση. Όλα τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ αγωνιζόμαστε με όλες μας τις δυνάμεις για το στόχο αυτό, τόσο πριν το συνέδριο αλλά και από την επομένη του συνεδρίου που έχει ασφαλώς σημάνει για το ΠΑΣΟΚ την απαρχή ενός νέου κινήματος.

Πρώτη φορά βλέπω συνέδριο, όπου το κεντρικό πρόσωπο να είναι ο πρόεδρος άλλου κόμματος!
Η συγκυρία πολλές φορές αναδεικνύει «παράδοξα» και «πρωτότυπα». Πέρα όμως από τα στιγμιότυπα της επικαιρότητας για μένα κεντρικό πρόσωπο του συνεδρίου ήταν ο κάθε ένας από τις επτά περίπου χιλιάδες συνέδρους με την αυθεντική και γνήσια αγωνία του για το μέλλον της παράταξης και την προοπτική της.

Πως σας φαίνεται ο Αλέξης Τσίπρας;
Ένας νέος άνθρωπος, άφθαρτος, που βγήκε μέσα από τα κινήματα. Ασφαλώς η συζήτηση αυτή όμως εφάπτεται με την κρίση που υπάρχει στο ΠΑΣΟΚ. Εδώ βεβαίως θα πρέπει κανείς να αναγνωρίσει ότι ο ΣΥΝ δεν μίλησε για ανανέωση αλλά έκανε πράξη την ανανέωση και αυτό φαίνεται ότι η κοινωνία του το πιστώνει.

Κι εσείς κάνατε ανανέωση όμως, αλλά δεν έπιασε…
Εκ του αποτελέσματος φάνηκε ότι κάναμε λιγότερα απ’ όσα οι καιροί ζητούσαν.

Όλο για την αριστερά μιλάτε. Νομίζετε ότι αυτό είναι ένας καλός τρόπος να κερδίσετε τις εκλογές;
Στην Ελλάδα ολοένα και μεγαλύτερα τμήματα της κοινωνίας αισθάνονται αποκλεισμένα. Είναι παρίες ενός συστήματος που δεν τους συμπεριλαμβάνει. Είναι εκτός παιχνιδιού. Η ανασφάλεια που βιώνουν και οι ανάγκες τους δεν μπορεί παρά να είναι για το ΠΑΣΟΚ πυξίδα. Οφείλουμε γι’ αυτούς τους ανθρώπους να «ανοίξουμε και πάλι το παιχνίδι». Αυτή η προσέγγιση και αυτή η λύση είναι αναμφισβήτητα μια αριστερή απάντηση.

Όπως το περιγράφετε, νομίζω ότι μεταφερόμαστε στις αρχές του 70!
Έτσι είναι! Πιστεύω ότι σήμερα η Ελλάδα θυμίζει πολύ εκείνη την εποχή. Όπου όλοι ήταν εκτός παιχνιδιού και τον έλεγχο τον είχε μια μικρή μειοψηφία. Οι δάσκαλοι, οι καθηγητές, οι νέοι επιστήμονες, οι μικρομεσαίοι, σήμερα ασφυκτιούν. Ποιοι από αυτούς σήμερα μπορούν να κάνουν όνειρα για το μέλλον τους; Είναι λοιπόν όπως στα τέλη του 70. Τότε όμως ήρθε ο Ανδρέας και το ΠΑΣΟΚ και έφεραν την αλλαγή.

Σήμερα ποιος θάρθει;
Σήμερα πρέπει να ξανάρθει το ΠΑΣΟΚ με την πρόταση του για τη νέα αλλαγή που έχει ανάγκη η χώρα τον 21ο αιώνα.

Είστε παθιασμένη, δεν νιώθετε μελαγχολία με όσα γίνονται;
Ναι. Αλλά κυρίως νιώθω ανάγκη να το παλέψουμε και στο τέλος να μείνουμε όρθιοι και να μην συρθούμε στο φρικτό «ΟΛΟΙ ΙΔΙΟΙ ΕΙΝΑΙ». Δεν είμαστε όλοι ίδιοι και ήρθε η ώρα να το αποδείξουμε με τις θέσεις μας για τα δημόσια αγαθά, το σχολείο, το πανεπιστήμιο, το εθνικό σύστημα υγείας, με τις δεσμεύσεις μας για μια ριζική αναδιανομή. Ήρθε η ώρα των αριθμών και των δεσμεύσεων για το ΠΑΣΟΚ και πρέπει να είμαστε πολύ συγκεκριμένοι.

Ειλικρινά, πιστεύετε ότι η πολιτική σας κατεύθυνση πρέπει να είναι το εκλογικό μέτωπο με τον Συν;
Έχει σημασία η όλη συζήτηση να μην αναπαράγει ηττοπάθεια και μοιρολατρία. Η πλειοψηφικότητα του ΠΑΣΟΚ είναι μέρος της φυσιογνωμίας του και οφείλουμε να παλέψουμε για να την ξανακερδίσουμε. Ναι, λοιπόν, στις συνεργασίες, που θα μας κάνουν πιο δυνατούς, που θα κάνουν την κοινωνία μας πιο κερδισμένη, επειδή βασίζονται σε σύγκλιση ιδεών, στην απόφαση για μια κοινή προσπάθεια, και που δεν αποτελούν την αναγκαστική λύση μπροστά σε εκλογικά ποσοστά που υποχωρούν.

Γιατί μιλάει ο Πρόεδρος και πίσω του φαίνονται το πρόσωπα? Αυτό γίνεται στην Αμερική, αλλά εκεί είναι άλλο στυλ. Πιο ελαφρύ…
Αντιλαμβάνομαι τον ρόλο της επικοινωνίας σήμερα και την επίδραση της. Δεν είναι όμως η ουσία, δεν είναι αυτό η πολιτική και για το λόγο αυτό η σημασία της είναι περιορισμένη

Θα τελειώσετε καμιά φορά με τις εκλογές που κάνετε μεταξύ σας;
Η εκλογή των νέων οργάνων μετά το συνέδριό μας νομίζω ότι αποτελεί ένα τελευταίο στάδιο.

Το λέω διότι ψηφίζουμε συνεχώς ΠΑΣΟΚ εδώ και μήνες, αλλά μετά τις εκλογές!
Το θέμα είναι και για αυτό αγωνιζόμαστε όλοι, να ψηφίσετε ΠΑΣΟΚ στις επόμενες εκλογές.

Συμφωνείτε, το Πολιτικό σας Συμβούλιο να αποτελείται από στελέχη που δεν έχουν υπουργική θητεία;
Οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ με τα λάθη και τις παραλείψεις τους προσέφεραν πολλά στη χώρα μας. Το ΠΑΣΟΚ, σήμερα, έχει ανάγκη ένα ισχυρό και αξιόπιστο πολιτικό κέντρο. Ευχή όλων είναι η νέα αυτή απόφαση του Προέδρου να εξασφαλίσει στο κόμμα αυτό που όλοι συνομολογούν ότι χρειάζεται.

Θέλω να μου θέσετε ένα νέο όριο αποτυχίας. Ποια θα είναι για σας μια νέα αποτυχία; Οι ευρωεκλογές;
Ο κόσμος του ΠΑΣΟΚ δεν αντέχει τη συζήτηση για την επόμενη αποτυχία. Αγωνιά για τη νίκη και του την οφείλουμε.

Μπορείτε να μου πείτε τι ιδέα ήταν αυτή του Γιώργου με το "Keep Walking;" Και του απάντησε ο μεν Σκανδαλίδης "Κβο βάντις," ο -δε- Ευθυμίου "Ded man walking," δηλαδή η πορεία του μελλοθάνατου…
Μη δίνουμε τόση σημασία στις ατάκες. Το θέμα είναι να μιλήσουμε πέρα από τις ατάκες στον κόσμο και ο κόσμος να μας ακούσει με ενδιαφέρον και το ενδιαφέρον να το μετασχηματίσουμε σε εμπιστοσύνη, σε πίστη, σε όραμα για αλλαγή. Αυτό είναι το στοίχημα.

Θα το κερδίσετε Ή θα βλέπετε τον Τσίπρα να περνάει;
Είμαι εκ φύσεως μαχητική και αισιόδοξη και όλοι αυτοί οι πολίτες που με σταματούν στο δρόμο και με ρωτούν με αγωνία και προσδοκία για το ΠΑΣΟΚ απαιτούν να μην βλέπουμε τους άλλους να περνούν, αλλά να ξανανοίξουμε και πάλι νέους δρόμους για τη χώρα, τους ίδιους και τα παιδιά τους.

(Συνέντευξη της Μιλένας Αποστολάκη στον Απόστολο Διαμαντή για το "Έψιλον" της Κυριακάτικης Ελευθεροτυπίας, 23-8-2008)