Καλωσόρισμα



Σας καλωσορίζω όλους στο ηλεκτρονικό μου ημερολόγιο, ένα χώρο μέσω του οποίου ελπίζω να αποκτήσω μια καθημερινή επαφή με όλους εσάς που προβληματίζεστε για το μέλλον, που θέλετε να ακούσετε μια διαφορετική πρόταση, που έχετε ακόμα την ελπίδα ότι τα πράγματα μπορούν να αλλάξουν, που είστε ή δεν είστε φίλοι και ψηφοφόροι μου, αλλά που θέλετε να εκφραστείτε και να επικοινωνήσετε μαζί μου.

Καλώς ήρθατε στο blog μου. Περιμένω τα σχόλια και τις απόψεις σας.

Με εκτίμηση,
Μιλένα

1 Ιουλ 2008

Η υπόθεση Siemens απειλεί την ποιότητα της δημοκρατίας μας, τη συλλογική μας συνείδηση που τείνει να εθιστεί σε μια ισοπεδωτική απαξίωση των πάντων

Το κλίμα στο πολιτικό κλίμα είναι βαρύ. Απειλεί τη συνοχή των κομμάτων η Siemens;
Η υπόθεση της Siemens απειλεί κάτι πολύ σημαντικότερο από τη συνοχή των κομμάτων, η ύπαρξη και λειτουργία των οποίων οφείλει να υπηρετεί και να ανταποκρίνεται σε συγκεκριμένες ιστορικές συνθήκες και ανάγκες. Η υπόθεση Siemens απειλεί την ποιότητα της δημοκρατίας μας, τη λειτουργία των θεσμών, την ασθενική έως ανύπαρκτη σχέση εμπιστοσύνης των πολιτών με τα κόμματα, τη συλλογική μας συνείδηση που τείνει να εθιστεί σε μια ισοπεδωτική απαξίωση των πάντων, στην αδιέξοδη αντίληψη του ότι «όλοι ίδιοι είναι» η οποία όσες φορές επικράτησε, μόνο δεινά επεφύλαξε στον τόπο μας.

Υπάρχει χώρο για νέο κόμμα;
Έχει μεγάλη σημασία η σημερινή συγκυρία και η καταγραφόμενη και απόλυτα δικαιολογημένη αποστασιοποίηση των πολιτών από το πολιτικό σύστημα να μην μας οδηγήσει σε εύκολα γρήγορα και ενδεχομένως λανθασμένα συμπεράσματα. Ο κενός χώρος που φαίνεται να διαγράφεται μέσα από την ανησυχία και τη αγωνία των πολιτών έχει κατά την άποψη μου ως ζητούμενο την επαναφορά στο πολιτικό προσκήνιο και την ενίσχυση της έννοιας της παράταξης και λιγότερο τη δημιουργία νέων κομμάτων. Οι πολίτες αναζητούν ελπίδα για το μέλλον, όραμα, ασφάλεια και προοπτική. Και αυτά μπορούν στην παρούσα δύσκολη συγκυρία να υπηρετηθούν καλύτερα και αξιόπιστα από την επαναφορά στην μεγάλη και πλειοψηφική παράταξη και λιγότερο από άλλο ένα νέο και ενδεχομένως θνησιγενές κόμμα.

Ο Γ. Παπανδρέου έδειξε τη διαφθορά ως βασική αιτία των δεινών της χώρας...
Τη χώρα κυβερνά μια κυβέρνηση κατώτερη των περιστάσεων. Μιά κυβέρνηση πολύ χειρότερη από την κυβέρνηση Μητσοτάκη, που ξεπουλά δημόσιο πλούτο, που κυβερνά για τους ημετέρους και μόνο με τους ημετέρους, που μας γυρίζει πίσω στη δεκαετία του 60 τόσο σε ότι αφορά στην ανάπτυξη του τόπου όσο και στις συνθήκες ζωής των νοικοκυριών, των εργαζόμενων, των συνταξιούχων των νέων ανθρώπων. Ασφαλώς το παρελθόν κουβαλά καθυστερήσεις, παθογένειες, θεσμικά ελλείμματα που επιβραδύνουν και πολλές φορές ακυρώνουν προσπάθειες. Και ανάμεσα στα ζητήματα αυτά, η διαφθορά ως ένα διαχρονικό πρόβλημα στη λειτουργία του κράτους που έχει διαποτίσει την κοινωνία μας και συναντάται τόσο στη δημόσια όσο και στην ιδιωτική σφαίρα αποτελεί μέγα θέμα. Τα δεινά του τόπου όμως είναι σήμερα κατ’αρχήν η εξοντωτική για τους πολίτες ακρίβεια, η κατάρρευση της έννοιας του δημόσιου αγαθού μέσα από τη συνειδητή διάλυση του δημόσιου νοσοκομείου, του δημόσιου σχολείου και πανεπιστημίου, το αδιέξοδο του νέου επιστήμονα, η ανασφάλεια κάθε εργαζόμενου σε σχέση με το μέλλον. Όλα αυτά δυναμιτίζουν την κοινωνική συνοχή που υπήρξε στόχος από την δεκαετία του 80 και οδηγούν στην κοινωνία των 2/3, οδηγούν σε γενικευμένο και αυξανόμενο αποκλεισμό, στη φτώχεια και στην περιθωριοποίηση, δηλαδή στα μεγάλα δεινά της χώρας.

Εσείς είστε περήφανη ή ντρέπεστε για το κυβερνητικό σας παρελθόν;
Οι κυβερνήσεις του Ανδρέα Παπανδρέου και του Κώστα Σημίτη άφησαν στη χώρα ένα μεγάλο έργο κοινωνικών αλλαγών και αναπτυξιακού πλεονάσματος. Ασφαλώς υπήρξαν καθυστερήσεις, αστοχίες ελλείμματα που πολλές φορές είχαν ως αποτέλεσμα την ανατροπή των στοχεύσεων μας και επέφεραν επιπτώσεις με αρνητικό πρόσημο για την καθημερινότητα των πολιτών, εκείνων που θα έπρεπε να είναι οι αποδέκτες των καρπών της πολιτικής μας, δηλαδή των μη προνομιούχων. Όμως ασφαλώς το ισοζύγιο αυτού του κυβερνητικού παρελθόντος είναι θετικό για τον τόπο. Η Ελλάδα πήγε πολλά βήματα μπροστά και δεν δικαιούμαστε στο όνομα της οποιαδήποτε αυτοκριτικής να το ξεχνάμε ή να το αρνούμαστε.

Συμφωνείτε με την κίτρινη κάρτα στον Κ. Σημίτη;
Ο κ. Σημίτης υπήρξε Πρωθυπουργός της χώρας για οκτώ συνεχή χρόνια και με τις κυβερνήσεις του υλοποίησε ένα πολύ σημαντικό έργο. Τον σέβομαι και τον τιμώ.

Γιατί δεν κερδίζει το ΠΑΣΟΚ ; Φταίνε οι δημοσκοπήσεις και τα μέσα ενημέρωσης; Φταίνε οι προσωπικές στρατηγικές;
Οι δημοσκοπήσεις δυστυχώς για το ΠΑΣΟΚ επιβεβαιώθηκαν στις εκλογές του Σεπτεμβρίου του 2007 και κατά τη γνώμη μου οφείλουμε να τις διαβάζουμε χωρίς πάθη με προσοχή και κριτική σκέψη. Πιστεύω επίσης ότι παρά το ότι η τηλεοπτική δημοκρατία είναι μια πραγματικότητα που χειραγωγεί πτυχές της κοινής γνώμης, η δημιουργία και εξάπλωση ενός δυναμικού κοινωνικού και πολιτικού ρεύματος δεν μπορεί να ανακοπεί όσο προσπάθεια και αν καταβληθεί από κατευθυνόμενα μέσα μαζικής ενημέρωσης και άλλα συμφέροντα.
Άρα ζητούμενο είναι να ανακτήσει και πάλι το ΠΑΣΟΚ με όρους σημερινούς την πολιτική ηγεμονία. Να γίνει πρωταγωνιστής των εξελίξεων, να δώσει το στίγμα με το οποίο θα βγάλει τη χώρα από την σημερινή κρίση, να μιλήσει συγκεκριμένα με αριθμούς για το πώς θα βοηθήσει αυτούς που σήμερα δοκιμάζονται ή αφανίζονται. Αυτό ελπίζουν και περιμένουν οι πολίτες από μας.

Είναι λύση οι διαγραφές;
Λύση είναι ό,τι δυναμώνει και μεγαλώνει την παράταξη, και όχι ό,τι την μικραίνει. Ό,τι την κάνει αξιόπιστη και ελκυστική. Οτιδήποτε συμβάλλει στο να ξαναχτίσει το ΠΑΣΟΚ τη σχέση του εμπιστοσύνης με τον κόσμο και να ξαναγίνει πλειοψηφικό.

Μήπως θα έπρεπε να μπει στο γήπεδο η βασική ενδεκάδα που είχε ζητήσει ο Κ. Σκανδαλίδης;
Είχα πάντα την άποψη ότι η μεγαλύτερη ασπίδα και το αλεξικέραυνο για έναν ηγέτη είναι τα στελέχη του. Ένας σταθερός αριθμός προσώπων που μιλά, προβληματίζεται, διαφωνεί, συνθέτει και αποτελεί για τους πολίτες τους εν δυνάμει ψηφοφόρους μας την εμπροσθοφυλακή με την οποία η παράταξη θα υλοποιήσει το όραμά της για τη χώρα.

Έχει νόημα η φιλολογία περί συνεργασιών;
Οποιαδήποτε συζήτηση εκπέμπει μήνυμα ηττοπάθειας, ή οδηγεί σε συνειρμούς που αμφισβητούν τη φυσιογνωμία και τα χαρακτηριστικά της παράταξης, δηλαδή την πλειοψηφικότητά της βλάπτει το ΠΑΣΟΚ, αποπροσανατολίζει τους πολίτες, δημιουργεί σύγχυση για τους στόχους μας. Διεκδικούμε να αλλάξουμε ξανά τη χώρα και απ’ αυτόν τον στόχο οφείλουμε να μην παραιτηθούμε.

(ΕΘΝΟΣ, 29 Ιουλίου 2008)